Yeniden, yine başlamaktır kutsal olan. Her düştüğü yerden kalkıp yoluna devam eden .Kahramanımız içinde böyle, ve böyle yüzlerce binlercesi var, yalnızlıklar içinde kaybolan, yalnızlık tan korkan ,kendini sevmekten korkan, sonra ölümden korkan! Oysa insan yaşarken ölüyor onlarca kez. Yine de doğuyor.
Fatma’nın yalnızlığı ,gariptir. Onu izleyen belki de diğer yanıdır. O bunu fark ettiğinde korkar, korkusuyla yüzleşmez düşer. Kalkmak ister… Kendisini her yerde izleyen iç gözü, ama onu kucaklayamaz. İnsan bazen kendini fark etmekten korkar . Ya da fark ettiğinde ,kendini terk eder… Buradaki Fatma hayalidir, insan ölünce başkasının gözünde hayal olmaz mı? Tam işte buldum derken kaybetmektir yaşam. Her kayıp bir var oluşa gider. Buradan selam olsun yok olmadan varlık gösterenlere.
