Kitabın ilk bölümünün başlarında,sanki klasik Dostoyevski tarzının dışında bir anlatımla karşılaşıyormuşum gibi hissedip şaşırmadığımı söylesem yalan olmaz. Fakat ilerledikçe , aslında kendinizde veya etrafınızdaki kişilerde gözlemlediğimiz ve sürekli iç sesinizle " Evet ya" diye onayladığınız gözlemler, duygu tasvirleri ve sonrasında yapılan o müthiş yorumlar ve tespitler ,kitabın sonuna geldiğinizde sizin de kendi yeraltınıza bir göz atmanız gerektiğini hatırlatan ,size iyi ki okumuşum dedirten müthiş bir klasik .
