Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.27
Yeraltından Notlar
Fyodor DostoyevskiYeraltından Notlar Yorumları ve İncelemeleri
Yeraltından Notlar yorumları ve incelemelerini, Yeraltından Notlar kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Yeraltından Notlar puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Güzel
Ribovski :
Az çok spoiler içerir ama kısa özet geçilmiştir .
Üslup tarzı bambaşka bir yazardır dostoyevski. Yine kendine özgü bir tarz yine kendine özgü bir başlangıç . İlk kitaba başlarken yazar sizinle konuşuyor yani sizinle felsefe kuruyor bir türlü . İnsanın iki kere iki dört etmesi kadar gerçeğe inanırken kendi gerçeği olan nankörlüğe neden inanmadığı ve insan neden hep kötü olmak zorundadır diye bizimle felsefe kurar yazar daha sonra bir hikâyeyle bu felsefesini onaylatır.
Bir adam vardır okul arkadaşlarıyla araları kötüdür. Bildiğiniz yıkık tabiri olur ya hep dışlanan ancak içlerine girmeye çalışan ama arkadaşları tarafından hiç umursanmayan bir adam düşünün . İşte bu adam üzerinden olay gerçekleşiyor . Felsefe dedim ya ilk başta yazar bize anlattığı felsefesi işte burada başlıyor . Daha sonra liza adlı bir kızla tanışır . İnsan nankör ve kendine olanı bir başkasına yapma gibi bir pisliği vardır ya... İşte karakterimiz lisaya güzel güzel şeyler söyler evlilikten bahseder ve eline adresini sıkıştırır.... Lisa adresine gelir orada işte yine kendine yapılan kötülüğü kıza karşı yapar ve sadece alay etmek için yaptığını yani kendisine ne yapıldıysa kıza karşıda yapan karakter lizayi üzer ve kız gider ... İşte nankörlük , pislik , insanın kendi değeri ...
Hepsi bu hikâyenin içinde vardır ... Bambaşka özgü bir içerik karşımızda ... Beğendim
Merhaba kitapseverler,
Kronolojik Dostoyevski yolculuğumuza Yeraltından Notlar kitabı ile devam ettik. Bu kitabın önemine dair iki hususa dikkat çekilmekte.Birincisi Avrupadaki varoluşçu edebiyatı müjdeleyen bir roman olması. İkincisi Dostoyevski’nın bu aşamaya kadar üzerinde varlığı hissedilen Gogol etkisinden sıyrılarak özgün olarak verdiği ilk büyük eser olması.
Ilk bölümdeki üslup daha önce kış notlarında belirtildiği gibi okurun olumsuz tepkisini öngören kendine dönük ironik alaycılık şeklindedir.
Kitap 2 bölümden oluşuyor.” Yeraltı” adını verdiği ilk bölümde çelişkiler insanı olan kahramanımız(gerçi bu şahıs kendisini kahramanın tersi olan ne kadar özellik varsa bir araya toplanmış bir anti-kahraman olarak tanıtiyor ya neyse) hummalı bir nutuk veriyor bize. Acı çekmekte ve aşağılanmakta bile haz arayan bir yeraltı insanı portresi var karşımızda. Yeraltı insaninin söylevinin bulunduğu bu bölümle ilgili dipnotta “fikirlerini tanıtırken,neden muhitimizde yer aldığını ve bunun neden kaçınılmaz olduğunu açıklamak ister gibidir” diyor Dostoyevski. “Sulusepken Üzerine” adını verdiği ikinci bölümdeyse, bu şahsın hayatına ait bazı aşağılayıcı olaylar anlatılmakta. Haliyle bu ikinci bölüm olay örgüsüne sahip olduğu için daha akıcı. Yine bu bölümde Liza olay örgüsüne dahil oluyor (benim en sevdiğim bölüm burası oldu) ve bu aşamadan sonra nasıl anti-kahraman olunur tam olarak bunu görüyoruz.
Daha fazla spoiler vermeyeyim
Dostoyevski’nin 1864 yılında yayımlamış olduğu “Yeraltından Notları” yaratıcılığında bir dönüm noktasıdır. Dostoyevski bu yapıtında yepyeni bir anlatım denediğini, “Müzikteki geçişleri bilirsin. Bu da tıpkı öyle olacak. Birinci bölümdeki gevezelikler, ikinci bölümde yerlerini ani bir katastrofa bırakacak,” şeklinde ifade eder yazdığı bir mektupta.
Kesinlikle dediğin gibi, isimsiz bir karakter ama ne kadarda parca parca bizleri anlatan ve hep dışlanmış, varoluşsal sancılar çekiyor haykırıyor ama kimse duymuyor aslında ne kadar da günümüze benzer bir fikir dünyası çoğumuzun anlasilmamaktan yakınması tam da Doatoyevski gibi hissettiriyor, çaresizlik, ruhsal bunalım ne yazık ki hayata tutunabilecek tüm yanlarını koparmış ve kendini kabuğuna çekmiş ben kitabın içinde bir figüran gibi hissetmiştim kendimi anlasilmamaya başlandığında kendi kabuğuna onun tabiriyle yeraltına çekinmek ne güzel bir metafor.. kitapta en sevdiğim şeylerden biri insanı sadece iyiyle değil kötülükleriylede özdeşleştirmesi ve her ne kadar itirafa layık görmesekte kendimize bile itiraf edemesekte aslında kötü yanlarımızıda cesurca dışa vuruşu, gün yüzüne çıkarması. Evet o ikinci bölümde toplumsal alanda nasıl biri olduğunu ifade eden o üç olay enteresandi subayla ve arkadaşlarıyla yaşamış olduğu problemleri sanki o ezilmişliği lizadan alıyormuş gibi hissettim ve orada katıla katıla itiraf etmesi "bırakmıyorlar iyi olamıyorum" demesi çok etkilendim
Tembel benlik
Kitap Rus Edebiyatının zirvesi Dostoyevski tarafından ele alınmış monolog şeklinde geçiyor. Kitabı iki bölümde incelemek lazım. Birinci kısım yeraltı ile olan ve kahramanımızın daha çok kendini anlattığı, kendisi üzerindeki psikolojik tahliller şeklinde geçen bölüm. Duygu değişimleri, tutarsızlıklar. Günümüzde bu şekilde yaşam süren birine muhakkak modern tıp bir hastalık sıfatını isminin başına çoktan vermişti. Kişinin kendine yönelik hezeyanları.
İkinci kısim ise hem iç dünyada hem de dış dünyada bir hesaplaşma seklinde geçen notlar kısmı. Geçmişinin peşini birakmayisi, acınacak bir şahsiyetin başka bir acınacak haldekine nasihat etmesi ve yine kendisi ile olan hesaplaşmalar.
Analiz ve tahliller muhteşem. Dostoyevski okumak müptelaliktir. Iptililara selam olsun. Varoluşçu filozofları özellikle Sarte ve Camus'u da etkileyen edebi bir metindir. Klasik roman ve hikaye okuyucusu iseniz önce Dostoyevski'nin hayatını okuyup daha sonra kitaplarını okumanızi salık veriririm.
"Yeraltından Notlar" benim ilk Dostoyevski kitabım. Kitaba başlamadan önce yorumlara bakmıştım ve yorumlarda hep ilk bölümün sıkıcı olduğundan ama ikinci bölümün güzelliğinden bahsediliyordu.
Benim de bu kitapla ilgili söyleceğim ilk şey: "Sabredin, ilk 50 sayfa sabredin ve yarım bırakmayın. İkinci bölümde kitap değişiyor. Hikaye akıcı bir hâle geliyor."
İlk bölüm monolog şeklinde ve kahramanımızın iç hesaplaşmalarını okuyoruz ve onu tanıyoruz. İkinci bölümde ise kahramanımız başından geçen olayları anlatıyor. Bu kısım gayet akıcı ve merakla okunuyor bence.
Kitapla ilgili hoşuma gitmeyen tek nokta: baş kahramanımızın karakteri. Aşırı melankolik, depresif, mutsuz bir adam. Adam mutlu olmayı bilmiyor ve acıdan zevk alıyor. Ruhumu daralttı onun karamsarlığı. 🤷️
Sakin kafayla okunması gereken bir eser olduğunu da belirteyim. Akşamları sessizlikte alın kahvenizi yavaş yavaş okuyun. Dışarda, okulda, metrobüste falan okunacak bir kitap değil. Yoğunlaşmak gerekiyor kitaba.
7/10 puan verdi
·
Beğendi
Herkese merhaba. Öncelikle kitabı çok merak ederek aldım. Seviceğimi düşündüm ama maalesef sevemedim. Kitap baya bir ağır dille yazılmış. İlk başlarda iyiydi sonra ağırlaşıyor sonlara doğru farklı bir olaya tanıklık ediyoruz. Okurken ben ne okuyorum falan dedim. Anlayamadım pek. Ama kitabın içinde güzel alıntılar ve bazı kelimeler anlamlı geldi. Onlara birsey demiyorum. Ana karakterin olduğu diyaloglar çok az genelde kafada kurmaktadır herşeyi ve bunlara göre hareket etmektedir. Saplantılı ve hastalıklı derecede inatçıdır bu kitabın ana karakteri. Napıyo bu diyebilirsiniz. Ben şaşırdım açıkcası. Bir nevi patlama yaşamışdır dostoyevski yeraltından notlar'ı yazarken. Bunu okurken hissedebilirsiniz. Bu kitabı yazan bir insan normal şeyler düşünüyor olamaz kesinlikle. Bir bunalım ve bir yeraltı söz konusudur. Dostoyevski fiziksel olarak olmasada ruhen bu kitabı yeraltından yazmıştır. Okuyup okumamak size kalmış diyorum.
İkinci kez okuma şerefine nail olduğum nadide eserlerden birisi de Yeraltından Notlar kitabıdır.Ekseriyetle bir kitabı yalnız bir defa okumak gibi bir alışkanlığımız vardır,fakat bazı kitaplar tekrar tekrar okunmayı hak ederler.
Kendimize bile itiraf edemediğimiz,ama bilinçaltımızda sakladığımız ne kadar çok şey vardır...İnsanoğlu duygularına yenik düşebilen bir varlıktır,yazarımız aklın ve bilimin insanoğlunu çözemediğini kesin bir dille anlatıyor,insanoğlu sadece aklıyla hareket eden bir varlık değil...İnsan beyni o kadar karmaşık bir yapıya sahip ki bilim bunu çözebilmeyi bir gün başarmış olsa bile insan davranışlarını açıklamak için bu analiz yeterli olmayacaktır,insan gerçekten acayip bir varlık..Dostoyevski insanların ruhunu görebilen bir makina icat etmiş de bütün pisliklerini ortaya çıkarmış biri gibi beynimde şimşekler çaktırdı.İnsanlardan ve kokuşmuş yaşantılarından kaçarak yeraltına yerleşen yazarımız burada o kadar mutludur ki İnsanlar arasına karışmaktan ödü kopar.Karıncaların yaşamlarına özenen yazarımız tıpkı karıncalar gibi kendine yeraltında muazzam bir hayat kurmuştur ve kurulu düzenini de bozmaya hiç niyeti yoktur:)
Dostoyevski- Yeraltından Notlar
Uzun zaman önce berbat bir çevirisini okuduğumda gereğinden fazla abartılan bir kitap olduğunu düşünmüştüm ama İş Bankası Nihal Yalaza Taluy çevirisini okuduğuğumda Dostoyevski'ye hayranlığımı katlayan bir kitap oldu.
Kitap iki ana bölümden meydana geliyor.
Birinci bölüm: Yeraltı;
Bu bölüm süregelmiş tüm gelenekleri, kurumları, tabuları ve vesaireleri yerle yeksan ediyor. Bu bölümle ilgili Orhan Pamuk "aşağılamanın en güzel tarifi" demiş. Tabuları o kadar ustaca yıkıyor ki "..iki kere iki dört çekilmez bir şey. İki kere iki dört, bana sorarsanız, bir küstahlıktır. İki kere iki dört ellerini böğrüne dayayarak yolumuzu kesen, sağa sola tükürük atan bir külhanbeyinin ta kendisidir. İki kere iki dördün yetkinliğine inanırım, ama en çok övülmeye değer bi şey varsa, o da iki kere ikinin beş etmesidir." cümlesiyle iki kere ikinin beş etmesini arzulatıyor kitap.
İkinci bölüm: Sulusepkene Dair;
Bu bölümde Dostoyevski benzeri bir adamın topluma, tabulara, geleneklere ve kurumlara olan nefretini anlatıyor.
"aklı başında bir adamın bahsetmekten en çok hoşlanacağı şey nedir bilir misiniz?
o şey kişinin kendisidir.
bu yüzden ben de kendimden bahsedeceğim."
Hayatım boyunca hiçbir kitabı iki kez okumadım. Ama bu kitap benim için bir ilk oldu. Okuduğum günden beri tekrar okumak istedim. Gerçekten bir yeralti hayatı yaşıyordum o vakitler , olayın kahramanı ile çok benzer olmasa da yakınlıklarımız vardır.
Şu vakitler yerüstüne çıktım mi? Elbette hayır. Artık bosverdim ve bu bosvermis adam olarak okudum bu kez de.
Bu olaydaki kahraman aslında bir kahraman da olması gereken hiçbir özelliği barındırmıyor. Ve bu yüzden bize samimi geliyor. Yani bizim sokakta görsek yolumuzu değiştirip, Allah'ın balicisi diyeceğimiz bir tipe bu kitap aracılığı ile saygı duyuyoruz.
19. Yy gitmektense çağımızda da , aydın ama bir halta yaramamış , çocukluk tramvaları ile tüm hayatı kararmış o insanlardan çok olduğunu bilmek gerekir.
Bir diğer husus ise , tarihte yazılmış tüm kitaplarda (abarmiyorum ) bu karakterden az da olsa mevcuttur ama yazarı bunu bize genellikle çok iyi yansıtmaz ya da olayları farklı yorumladığı için biz o kitaplardaki açıları ve yabancılaşmayı değil başka detayları görürüz.
Her neyse bu kitap benim anayasam , benim yazarı olduğum ve benim en yakın arkadaşlarımdan biridir. Benden yüz yılı aşkın süre önce yazılsa da bu gerçek değişmez. Bu kitap benimdir...