Yeraltından Notlar
Fyodor DostoyevskiYeraltından Notlar Reviews
You can find Yeraltından Notlar reviews, Yeraltından Notlar book reviews, Yeraltından Notlar ratings on 1000Kitap.182 syf.
·
Not rated
Kitap hayatı çelişkilerle geçen bir insanın karanlık iç dünyasını -kendi 'yeraltı'nı- anlatıyor. Bir nevi itiraf notları. Notları yazan kişi tamamen dürüst olduğunu iddia etse de bu kitabı okuyup da sizin de ikna olmadığınız bölümler oldu mu? Kitabın bazı kısımlarında insanın kendi için oluşturduğu 'savunma hattı'nın ne kadar kırılgan olduğunu
Yeraltı adamının yaşadığı bu gitgeller okurken midenizi bulandırıyor . Dostoyevski o çarpıcı anlatımıyla bu hastalıklı ruh halini iliklerimize kadar hissettiriyor.
Okurken rahatsız olduğum kitaplardan biriydi , rahatsız edici tarafı yer yer kendimi bulmamdı aslına bakarsak. En sevdiğim kısımlarından birinde şöyle diyor ;
''Her insanın hatıralarında, herkese söyleyemeyeceği, ancak dostlarına söyleyebileceği taraflar vardır. Hatta dostlarına bile açılamayacak, insanın yalnız kendine saklayacağı sırları da bulunur. Bunlardan başka, kendi kendimize bile açmaktan çekindiğimiz konular da vardır ki, bunların sayısı şerefli bir insanın dağarcığında bile hayli kabarıktır.''
Kitabın ilk bölümü tamamen uçuşan fikirlerden oluşuyor yazar adeta iç sesini kalemine yansıtmış . Kafa karıştırıcı konu değişimleri , yaşanmışlık kokan çağrışımlar ardı ardına birbirini kovalıyor. İkinci bölüm göreceli daha rahat okunuyor fikirler sıralı uçuşan duygular var .
Üsteki alıntı aslında kitabın kabaca özeti benim için , insanın yalnızca kendine saklayacağı düşüncelerin ve duyguların somutlamasıdır bu kitap.
ruh durumunuzun sağlam olduğu bir zamanda okumanızı tavsiye ederim.
140 syf.
·
Not rated
Kitap kısa ama konu derin ve gerçekten Dostoyevski nin büyük eserlerinin ana teması gibi okumaya değer."İnsan olmak yani gerçek kendi vücuduna sahip, kanlı canlı bir insan olmak dahi bize güç geliyor;bundan utanıyor, ayıp sayıyor,bildik,genel anlamda insan olmaya çabalıyoruz hep."
Herkese merhaba,
#Dostoyevski den Yeraltından notlar eserinden bahsedeceğim bugün. Kitapta isimsiz anlatıcımız bizlere yeraltından sesleniyor. Bu yeraltı, kahramanımızın kendini hapsettiği, toplumdan soyutladığı bir dünya... Kendini hasta, suratsız, kötü bir adam olarak nitelendirse de aslında oldukça hassas biridir. O içindekileri döktükçe zaman zaman "evet hakikaten öyle" diye okuduğum ve altını çizdiğim pek çok cümle oldu. Hatta daha iyi anlamak, özümsemek için okuduğum yeri tekrar okumam da gerekti bazen. İnsanın toplumda kendini olumlu veya olumsuz konumlandırma çabası, gelgitleri, hezeyanları çok güzel anlatılmış. Okuduktan sonra Sabahattin Ali'nin şu sözü aklıma geldi açıkçası "Dünyanın en basit, en zavallı, hatta en ahmak adamı bile, insanı hayretten hayrete düşürecek ne müthiş ve karışık bir ruha maliktir!..." Eğer bana bu kitabı başka bir yazarın tek bir alıntısı anlat deseler şüphesiz bu alıntı olurdu. Kahramanımız bizlere insan ruhunun karmaşıklığını, topluma karışamamış, baktığınızda ahmak bir adam olarak görebileceğiniz bir adamın ruhunun arka odalarında gezinme fırsatı sunuyor. Ha belki çok akıcı bir kitap değil, hatta belki biraz da karamsar bir kitap ama kesinlikle okunmaya değer bir kitap, tavsiye ederim.
Bu kitaptan bahsederken,ne Dostoyevski'nin insanın karanlık ruhunu ayna gibi okuyucunun önüne yansıtmasından,ne de bu eserinin bu yüzden ölümsüz olduğundan bahsetmek istediğim söylenemez.
Bahsetmek istediğim kısım,aynı zamanda da benim için kitabı ölümsüz kılan kısım diyebiliriz.
Adını sanını bilmediğimiz yeraltı karakterinin ahkam kesmelerinden tutun arada bilerek,zorlayarak "Kitap gibi" konuşmasına kadar kendi de söylediği gibi,gerçekten hastalıklı bir karakter çiziyoruz kafamıza. Çizdiğimiz bu yeraltı karakterinin ince ruhuna da tanıklık ediyoruz. Öyle bir ince ruh ki "Kitap gibi" güzel yer yer ümitli,gerektiği kadar ümitsiz kollarını başka bir karaktere açan bu karakterimizin kitabın sonunda ustaca bi aşağılama ile karşımıza çıktığını görüyoruz. Evet belki benim aksettirdiğim kadar sert ve duygusuz bir tavır yoktu fakat okuduğumuz sayfalarda kalbi kırılanların ne kadar ince ruhları olsa da ustaca kalp kırabildiklerini hissediyoruz.
Kitapta beni etkileyen çok kısım var fakat benim zihnimde bu iki ilişki diğerlerini gölgede bıraktı. Kabullenemedim belki de aşk kutsal bir sırdır diyen,aşk her şeydir diyen ve Netrosov'un şiirini bizlere gösteren bi karaktere bu sonu. Ne kadar karakterin son tavırlarını eleştirsem de bu eseri benim için ölümsüz kılan yine eleştirdiğim kısımlardı.🤷️
Son olarak Yeraltı karakterimizin, "İnsan önce kendi yaşamayı öğrenmeli,ondan sonra başkalarını kınamaya kalkışmalıdır." ifadesini kendilerine saygıyla iade ediyorum.
Yine yeniden okunanlardan
Bize insan olmak, yani etiyle kemiğiyle insan olmak bile yük geliyor; bundan utanıyoruz, ayıp sayıyoruz. "Soyut insan" diyebileceğim garip yaratıklar olmaya can atıyoruz. Biz ölü doğmuş kişileriz, zaten çoktandır canlı olmayan babaların soyundan ürüyoruz ve bu durumu gittikçe daha çok beğeniyor, bundan zevk almaya başlıyoruz. Nerdeyse