Yerden Göğe Kadar
Ömer Lütfi MeteQuotes
"Dünya bir imtihan yeri deriz ya, biz hocalar... Okul burası Seyfullah... Okul... Bu okulun bir tane ders kitabı var; o da hasret... Hasret öğretir bize herşeyi. Sevmeyi öğretir önce; sonra sevdiklerini daha çok, daha daha çok sevmeyi öğretir... Hasret bizi olgunlaştırır, layık ha le getirir... Sevdiklerimize hasretle layık oluruz."
"Kimse göremiyor en kötü taraflarımı. Ben ki, birçok şeyi yaparken 'cesur ve güçlü adam böyle yapar' diye düşündüğüm için onları yapmışımdır. Yani inanmadığım halde, tam içime oturmadığı halde yapmışımdır... Bu yüzden, bazı insanlarla, bazı derin ve dürüst insanlarla aramda bir uçurum olması gerek. Bunu kaldırmak için benim aldatmayı bırakmam yetmiyor. Aldatmayı ne kadar azaltırsam, o kadar fazla aldatıldığımı tecrübeyle gördüm. Bu da korkularımı büyütmüştür... Öbür alemle ilgili korkularımı... Bir insan, kendisinden memnun olduğundan daha fazlasıyla başkaları tarafından hoşnutluk görüyorsa, bunda, hiçbir şekilde taşınamaz bir sahtekarlık vardır."
İç savaş yaşamışlardı ama içlerinde savaş yoktu.
Buna göre sevgi zamanın ta kendisiydi ama geçmişe doğru anaya, geleceğe doğru da sevgiliye değil evlâtlara uzanıyordu. Sevgili ise şimdiki hâldi. Hayattı. Yaşanan ömürdü...
Nefret haksız olabilir. Ama haksızlık insanca bir şeydir. Nefret yanlış olsa bile insana has bir duygu.