Yere Düşen Dualar Sema Kaygusuz
(Tanıtım Bülteninden)
Sema Kaygusuz'la tanışma kitabım oldu Yere Düşen Dualar. Bir roman okuyacağımı düşünürken iki büyüleyici anlatıyla karşılaştım.
Kitaptan 16 Alıntı
İnsanın kendisine kavuşmasından daha sarsıcı bir birleşme yok!
Yere Düşen Dualar, Sema Kaygusuz (Sayfa 79)
Ruhlar, ölmüşlerin biz yaşayanlara bıraktığı bir emanetti o zamanlar.
Kirlenmek, diye geçirdim içimden, zamanı başka bir akışta durdurmak olmalı.
Durma telaşıyle biteviye bir hareket kapılmış gidiyorsun. Gölgesizliğe soyunmuş ölümcül bir hareket seninki. Gölge eşyanın ruhudur. Gerçeği pekleştiren bu ruhu ışıktan koruyamazsın! Durmak, gece vakti sınır boyları bozulmuş gölgenin, değişken lekesini koruma çabasıdır. Durmak anımsamaktır. Anımsamayı durduramazsın.
Biri sizin hakkınızda bir şeyler geveliyorsa az çok kendisinden bildiği her neyse onu dile getiriyordur. Kendinde olmayan bir şeyi başkasında göremezsin.
Bu susmayı tanıyordum. Bir bakıma sessizlik katliamıdır bu. Düşmanlığı, nefreti, dövüşü tatmadan gün geçtikçe kayalıklaşan bir yalnızlığın ortasına üfürülüverirsiniz.
Merhamet ! Bu sözcük Ortaçağ'da doğmuş olmalı. Harflerinde kan bulaşığı, çıkardığı seste şefkatli bir tını var. Ama zalimden çıkan bir yumuşaklık.Önüne gelenin başını vurduran bir kralın bir kereliğine idam mahkumunu bağışlaması gibi.
Her nesnenin özünde insan var. Taştan, üzümden, denizden aldığım titreşimlerle kitaplardan aldıklarım arasında ne gibi bir benzerlik var diye sorulsaydı, hangi birine baksam sonunda hep kendimi, kendi huzursuzluğumu görüyorum, diye yanıtlardım sanırım.
Üzüm ile çekirdeği arasında ezeli bir anlaşmazlık vardır. Üzümün beyaz eti, dünyanın bir günlük bir yer olduğunu öğütler; çekirdeğiyse toprağın sonsuzluğunu.
Mahremi şişede, masumiyeti dışarıda kalmıştır.
Kitapla ilgili 1 Haber
