Yere Düşen Dualar

Selamlar;
Sema Kaygusuz'un ilk romanı benim üzerimde tam olarak  ''Ben ne okudum ya ?'' etkisi bıraktı. Yazarın ismini 1K İzmir buluşmamızda duydum, internette kendisi hakkında kısa bir araştırma yaptım,1972 doğumlu genç yazarımız esasında öykücüymüş, bu okuduğumuz kitabı ilk romanı aynı zamanda. Almanya’nın en prestijli edebiyatçı ödülüne layık görülen genç yazarımız, maalesef Türk okurlar arasında pek bilinmiyor. (Ben ilk kez duydum mesela,belki de benim cahilliğim bilemedim.)

Kitap iki bölümden oluşuyor, ilk bölüm bir Ege adasında, öğleden sonra insanın üzerine çöken bi mayışma havasında geçiyor. Lirik bir dille adeta, mitolojik bir efsaneden esinlenilerek yazılmış gibi. Yazar çok tumturaklı cümleler kurup,okuru adeta büyülemiş,düşsel bir yolculuğa çıkarmış gibi. Zaman,zaman ben de o ada da mahsur kalmışım da ,yitip gitmeyi bekliyormuşum gibi hissettirdi.

İkinci bölüm ,ilk bölüme göre biraz daha didaktik geldi bana. Bu sefer hikayecimiz bir takım olaylar silsilesinin ortasına bırakıp terketti beni. Bu kez dedim,evet bu kez mitolojik bir hikayenin tam ortasındayım. Son iki bölüme kadar büyük bir gizem içinde , varılmak istenen ereğin ne olduğunu anlamaya çalıştım. Her satırda yüzüme mistik, gizemli cümleler,kelimeler,sözcükler çarpıp durdu.

Aslında inceleme yazma niyetinde değildim, çünkü yazarın gerçekten tarife ihtiyacı yok. Akıcı,mistik bir dil, üzerinde kafa patlatılabilecek karmaşık cümleler, hayata dair minik minik anektodlar, son sayfaya koşar adım değil de demlenerek varan bir son.

Kitabı beğendim, yazarla tanışmamıza vesile olan İbrahim (Sisifos)/Duvar/ ‘e de çok teşekkür ederim :) Yazar Türk olduğu için, orijinal dilde okuma avantajına sahip olduğuma ayrıca memnunum. Çünkü kitapta öyle cümleler,öyle kelimeler var ki okurken bu sözcüğü nasıl çevirdiler acaba demekten kendimi alamadım. Bir çok kitapta ,çeviri gazabına uğradığımızın farkına bile varamıyoruz bazen. Velhasıl kelam, yeni bir kalem, tanışmanızı isterim. Şimdiden keyifli okumalar.

Nihayet yarım bırakabildim. Kendimi çok özgür hissediyorum. :) Kitap gerçekten iyi olabilir. Okuduğum kısımda altını çizdiğim yerler de oldu. Fakat akıcı olmamasından dolayı bir türlü sarmadı. Bir umut bir yerinden sonra akıcı olur diye beklerken Ayşe'nin incelemesini (#28016639) okudum. Meğer daha da 'didaktik' oluyormuş. Benim gibi siz de iyi bir okur değilseniz, daha popüler kitaplara yönelmenizi tavsiye ederim. :)

Giriş zaten sarmamıştı beni, ona rağmen 50 sayfa okudum ama yine de beni cezbetmedi. Ve okumayı bıraktım. Kaldığım yere bir ayraç yerleştirip kitaplığa kaldırdım, ilerde bol keseden harcayacağım zamanım olursa okurum diye

Yere Düşen Dualar, Sema Kaygusuz’un ilk romanı. Benim de yazardan okuduğum ilk kitap oldu. Türkçe’ye olan muazzam bir hakimiyet ile harmanlanmış olağanüstü bir hayalgücünün eseri bir kitap. Romanda masal, mesel ve destan, lirik hikaye, mitolojik göndermeler ve alegoriler çok yoğun; zaman zaman aşırıya kaçacak ölçüde yoğun. Belli bir olay örgüsü var gibi ama aynı zamanda da yok gibi. Hayata dair, hayata rağmen anlatılmış bir ada hikayesinde kıstırılmış olma duygusu çok güzel anlatılmış ilk bölümde. İkinci bölüm ise ilkiyle alakasız gibi görünse de onun içinden tekrar yaratılmış bir hikayede anlatılan bir yolculuk hikayesi; kimine göre öze dönüş, kimine göre içe doğru bir arayış. Kurgunun böylesine deneysel olması yüzünden okurken romanın içinde kayboldum yer yer. Ama edebî olarak okuduğum metni çok beğendim. Büyülü gerçeklik öğeleri ile yazılmış çok katmanlı bir romandı; bu türü seviyorsanız hoşunuza gidebilir.

Sema Kaygusuz'la tanışma kitabım oldu Yere Düşen Dualar. Bir roman okuyacağımı düşünürken iki büyüleyici anlatıyla karşılaştım.

Kitap iki bölümden oluşuyor; birinci bölümün içinde kaybolup anlatımın akıcılığında sayfaları nasıl çevirdiğinizi dahi anımsamazken, ikinci bölümde aynı akışı bulamıyorsunuz. İlk bölümde, adada yaşayan insanların akıl çelen yaşamları, üzümün şaraba dönüşme öyküsü güçlü metaforlarla içine çekiyor sizi. Kitabın Bozcaada'da geçtiğini hayal edip, ada sokaklarında gezinirken buldum kendimi her paragraf sonrasında.
"havasız kalan üzüm karanlıkta can çekişerek kendi özüne kavuşmuş, ağır ağır insana dönüşüyordu." (s.57)
"üzüm ile çekirdeği arasında ezelî bir anlaşmazlık vardır. üzümün beyaz eti, dünyanın bir günlük bir yer olduğunu öğütler; çekirdeğiyse toprağın sonsuzluğunu." (s.56)

"Buna değişim denemezdi doğrusu, tam tersine henüz hiç yaşamamış birinin en uygun zamanı yakalayıp kabuğunu yarmasıydı.Başkalaşım.Kendi asidinde eriyiş."
.
Barbarın kahkahası kitabını okuduktan sonra yazarın kalemini çok seven ben yazarın ilk romanını okumak istedim ama öykü kitabından çok farklı bir kalemle karşılaştım.Bu kitap daha ağırdı.Yazarın kelime haznesi okadar genişti ki bazı sözcüklerin anlamlarını araştırmak zorunda kaldım.Çok çok fazla betimleme vardı buda yer yer sıkılmama neden oldu.Çok zengin bir hayal gücü,mistik,alegorik,gizemli ve çok katmanlı bir romandı oyüzden herkese tavsiye edemem kendinize değişik tarzda kalemi ağır betimlemeleri fazla bir kitap ararsanız tavsiye ederim.hemen kısacık konusundan bahsedeyim.
.
Kütüphaneci Lale annesi tarafından terk edilen sarhoş bir baba ile yaşamaya hayata tutunmaya çalışan biridir.Kendi yaptığı şarap ile babasını iyileştirmeye çabalarını umudunu çocukluğunu tekrar yaşamak için savaşını kendi ağzından okuyoruz
Hikayemiz bir Ada da geçiyor ve ada da yaşayan insanların akıl almaz yaşamları ve onların üzerinden toplumsal eleştirilerini aktarmış yazar okuyucuya.
.
Kitabın ikinci bölümünde ise didaktik bir anlatım ile karşımıza çıkan yazar Yaşur annesi ve babası üzerinde ki bir takım olaylar silsilesini anlatıyor.Ben ilk bölümle bağlantısını kurmada baya zorlandım
.
Kimi zaman insanlar acıyı nerelerine sığdıracaklarını bilmezlermiş

Kitabın ilk bölümü harika. Akıcı ve sürükleyici olmasıyla bir çırpıda okunuyor. Fakat ikinci kısım öyle mi, değil dostlar. Yarım bırakmamak için başlarda zorladım kendimi. Ama sonlara doğru ya akıcılığına kavuştu ya da ben dilinden anlamaya başladım. Değişik bir roman gerçekten, okumalı mısınız siz bilirsiniz.

Sema Kaygusuz'un okuduğum ilk kitabıydı. 5 sene önce almıştım. O zaman okumaya başladığımda çok sıkıldığım için bırakmıştım. Bu kez elime alışımda bırakamadım ve keyif alarak okudum. Kitabın içindeki geçişleri yakalamak biraz zor fakat dikkatle takip edildiğinde bunu başarabiliyorsunuz. Sıradan anlatımlardan ve sıradan kurgulardan sıkılanlar için güzel bir liman.