İncir ağaçlarına bak, ne kadar uzun yaşıyorlar!
Evler, ne kadar uzun süre ayakta kalıyorlar! Ve yalnızca bizler, şu lanetlenmiş zavallı kadınlar, mahvederiz kendimizi, hiç değmeyecek bir şey uğruna.
Kendisinde içtenlik ve üstün yeteneği, kanatlanmış bir kalbi ... böyle bir araya getiren birini asla görmedim... O, güzelliğin bir çoğaltanıydı."
Pablo Neruda