İsmim Eyşan. Zavallı gariplerim ismimi belki bebek büyür de değişir, güzelleşir diye şanlı güzel, güzelliğiyle ünlü anlamına gelen Eyşan koymuşlar. Hem ‘kundak çirkini mahalle güzeli’ diye bir söz yok muymuş, onlar da o şekilde kendilerini bir süre avutmuşlar fakat nafile. Ne düzelmesi, büyüdükçe daha da biçimsiz, şekilsiz bir şey olup çıkmışım. Çocukların her dem ucube dedikleri, beni gördükleri yerlerden korkudan arkalarına bakmadan kaçtıkları; hamile kadınların bebeklerini düşürmemek için gözlerini kapattıkları; yaşlı dede ve ninelerin kelimeişahadet getirip ölmüşlerin ruhuna üç İhlas bir Fatiha yolladıkları; mahalledeki kadınların çirkinlik söz konusu olduğunda benim üzerimden bitirme tezi hazırlayacak ve birbirleriyle yarışacak kadar bilgi birikimine sahip oldukları biri...
Bir de Ecem var, ikizim!..
