Yeşil Peri Gecesi Ayfer Tunç
Güzelliğini zehirli bir sermaye olarak kullanan genç bir kadının hayattan öç almak için soyunmasıyla başlayan bir düşüş hikâyesidir Yeşil Peri Gecesi. Modern toplumun ikiyüzlülüğüne, geleneklerin, alışkanlıkların zorbalığına direnen, "farkına varmış" ve bu nedenle acı çeken bir kadının, annesiyle hesaplaşamayan bir kız çocuğunun, okuyanı rahatsız eden ve belki de bu nedenle elinizden bırakamayacağınız öyküsü. Cumhuriyet elitlerinin düşkün kuşakları ile orta sınıfın can çekişen tutunamayanlarının karşılaştığı trajik bir karnavala dönüşen kapak kızının romanı, toplumun ve bireyin ruh haritasını en ince ayrıntısına kadar resmeden Ayfer Tunç'un güçlü anlatımıyla Türkiye'nin çürüyen yüzüne de ayna tutmaktadır.
(Tanıtım Bülteninden)
Yeşil Peri Gecesi kitabı bir kadının kendiyle mücadelesini anlatıyor.Kötü geçen çoçukluğu ,annesi ile olan sorunları.problemli evliliği,hataları ,umutları......
Yeşil Peri Gecesi kitabını okuyacaklar için önce Kapak Kızını okumalarını tavsiye ederim.Birbirinden bağımsız konular ele alınmış olsa da bazı karakterler kapak kızında da yer alıyor.Karakter hakkında ön bilginiz olduğu zaman kitabı okumanız daha kolay olur.Yeşil Peri Gecesi kitabını beğenmemde ki diğer etken Edip Cansever ve Cemal Süreya dan alıntıların bulunmasıdır.
Kitap,babasının geçirdiği kazayla karakterimizin çöken hayatını konu alıyor.Bir felaket olunca gerisi çorap söküğü gibi gelir ya karakterimiz bunu köküne kadar yaşıyor.Annesinden gelen güzelliğinden dolayı çok acı çekiyor.İnsanlar ona hep güzelliğinin bir bedeli olduğunu düşündürmek istiyorlar.Çocukluğunda genç,gençliğinde yetişkin gibi yaşamak zorunda kalıyor.Dünyadaki her şeyi görüyor:aşkı,zenginliği,sefilliği,arkadaşlığı,acımasızlığı...Kaybedecek hiçbir şeyi kalmadığını düşündüğü bir anda kendisini batıran tüm insanları da beraberinde götürmeye çalışıyor.
İnsanların zarar görmemek için başka birini kurban edişini çok güzel hikayeleştirmiş Ayfer Tunç.Özellikle kullandığı şiir alıntılarına bayıldım.Yazarın okuduğum ilk kitabıydı ve diğer kitaplarını da okumayı düşünüyorum.
Romanın ilginç ve çarpıcı bir güzelliği var. Yoruyor, bitap düşürüyor, gerçekleriyle dövüyor insanı..
Çocukluğunda, evet yine çocukluk, yaşamış olduğu sorunların, sıkıntıların hayatını nasıl belirlediği, intikam hırsı ile bir sürü hayatın iyi ve kötü içinden geçtiği, tarif ediliği kadarı ile muazzam bir güzelliği bulunan ve kalbinde her zaman tek bir erkeğin, tek bir aşkın yaşadığı Şebnem' in hikayesi. İçiniz burulacak, yaşadığı olaylara sinirleriniz bozulacak, kimi zaman hak verip, kimi zaman çok kızacaksınız. Okuduğum en iyi Ayfer Tunç kitabıdır. Kapak kızı bu kitaptan bağımsız olmakla birlikte, bu kitapta adı geçen bazı karakterleri işlemektedir. Tavsiye edilir efendim.
DIşlanmışlık duygusu ile başladığınız daha sonra ise içinde kaybolduğunuz bir kitap Yeşil Peri gecesi. Yaşanılanlar, ruhta bıraktıkları ve imgeler.. Yıllar sonra tüm bunların, nasıl beden bulduğunu anlatan ustaca kaleme alınmış bir roman. Bir Deliler Evinin Yalan Yanlış Anlatılan Kısa Tarihi'nin yazarından, güzel bir kitap
Roman 'lar benim hiç sevmediğim şeylerden biriydi... Fakat babam tesadüfen bu kitabı getirdi önce sevmemiştim ama ilerleyen sayfalarda gerçekten hayran kaldım... Geriye gidip gelmesi yıllarca unutamadığı o aşkı... Müthiş bir kitap okunulması gereken hayatın gerçek yüzünü gösteren bir kitap....
öyle ya, kim sevişirdi acıları olmasa / Kim bakardı uzağa köpekleri saymazsan / Kim ne derse desin ben bugünü yakıyorum / Yeniden doğmak için çıkardığım yangından
Bu kitap anlatılacak bir kitap değil çünkü hissettirdiklerini asla unutmayacağınız bir kitap. Çoğu zaman okuduklarım ağır geldi kendime zaman vermek istedim,bırakmak istedim. Ama bir kaç saat sonra tekrar elime aldım okumaya devam ettim.
Sevdim ben bu kitabı!!!
offlaya puufflaya sonunu getiremeden bıraktığım kitaplardan biri ..
Kitaptan 34 Alıntı
"Birini bir zamanlar sevmiş olmak insanın içinde iz bırakıyordu. İnsan o kişiyi artık sevmese bile iz kalan yer acıyordu."
Yeşil Peri Gecesi, Ayfer Tunç (Sayfa 31)
Delirmemek için ilaç alıyordum. Delirmekten kastım, aklımın başımda olmayışı değildi. Aksine, aklım fazlasıyla başımda olduğu için delirmekten korkuyordum.
Oysa çocuktum ve ben de herkes gibi olmak istemiştim.Olup bitenler olmamış gibi yapmak, olanları bilmezden gelmek istemiştim.Ama becerememiştim.Unutmak elimizde değildi.Karar verip unutamıyordu insan.Affedemediği gibi.Affetmek de elimizde değildi.
Biz dolaylı insanlarız,bizde yalanlar ve gerçekler arabesk motifler gibi iç içe geçer.
Bizim milli ikilimiz Suç ve Ceza değildir.
Bizim milli ikilimiz Suç ve Nisyan'dır.
"Kendimi adayacak bir şey bulamadım."diyordu."Şiirden başka.Şiir belki saf anlamdı,belki değildi,bilmiyorum.Ama hayattan daha büyük bir şey olduğu kesindi.Ona da ulaşamadım.Eteklerinde kaldım,şiire tırmanamadım."
Yaşamak bir denge meselesi. Birine aşırı bağlanmak dengesizliktir.
"Sevginin kesintisiz bir şey olduğuna inanmıyordum. Sevgi doğuyordu. Sonra bir gün ölüyordu. Ölünce hiç doğmamış gibi oluyordu."
Biz eskiden, çok eskiden, akşamları mutluyduk.
Ama Ali başkaydı. Neden başka olduğunu bilmiyordum. Elimi sanki bin yıldır tutuyormuş, buna çok alışkınmış gibi tutuyordu. Ben de onunla böyle el ele yürümeye alışkınmışım gibi yürüyordum.
''Nereye gidiyoruz?'' dedim.
''Yürüyoruz işte,'' dedi.''Yürüyebildiğimiz kadar yürüyelim.''
Öyle yaptık.
Onunla beraberliğimiz yürüyebildiği kadar yürüdü. Ben daha çok yürüyecek, sonsuza kadar sürecek sanıyordum.Ama bir gün elimi bıraktı, çekip gitti.
Eskiden cankurtaran denirdi, ambulans demek yeni âdet oldu. Cankurtaran ne güzel sözcüktü oysa...
