Öyle faydalı bir kitap okudum ki!Eksik yönlerimi tamamlayabilmem için bir fırsat gibi…Asık suratlı,despot karakterlerin içindeki yalnız ve mutsuz çocuğu gördüm sanki.Doğan Cüceloğlu’nu okuduktan sonra,İnsanların davranışlarının altında yatan sebepleri irdelemeye başladım.Henüz yolun başında olsam da,ara ara kendimi olaydan soyutlayıp dışardan bir göz gibi asıl sebepleri görmeye çalışıyorum her çatışma durumunda.
İnsanın anavatanı çocukluğudur.Çocukluğu iyi geçenler sağlıklı bireyler olarak topluma katılırken,çocukluğu kötü geçenler aynı kaderi kendinden sonraki nesillere aktararak sağlıksız,mutsuz insanlar olarak hayatlarına devam ediyorlar.Anne-Baba olmak sanıldığı kadar basit değil.Dünyaya bir can getiriyorsunuz ve onun ilerideki yaşamı,davranışları,mutluluğu,sağlığı,enerjisi hep anne babanın davranışına bağlı.Artık ebeveyn olma yolunda kurslar,belgeler alınmalı.Sağlıklı bir toplum,sağlıklı,huzurlu çocuklardan meydana geliyor.Herkes içindeki çocuğu dinlemeyi bilmeli.İçinizdeki sese kulak verin ve değişime hazır olun!
