Ezidilerin güneş doğarken ve batarken ona doğru yönelerek dua okuma adetleri, güneşe ve aya taptıklarına dair yanlış bir telakkiye sebep olmuştur. Gerçekte bu duanın nedeni Ezidilerce Melek Tavus'un "Ay ve karanlığın", "Güneş ve aydınlığın" efendisi olarak kabul edilmesidir.