Yıkanan Kadınlar
Tie NingSözler ve Alıntılar
Bütün izlediğimiz şeyleri kendimizi gizlemek için yaparız. Peki gözlerimizi kendi kalplerimize ne zaman çevireceğiz? Yakından kalbine bakmaya cesaret edebilen hemen hemen kimse yoktur.
İnceleyici bakışlarını insanın kendine çevirmesi, onu baş döndürücü bir tökezlemeye sürükler, ama başkalarıyla yüzleşmeliyiz ve bunun kaçarı yok. Diğerleri her zaman bizim aynamızdırlar. Kendimize yakından bakmaya ne kadar korkarsak, başkalarını incelemeye o kadar meraklı oluruz. Bizler başkalarının kusurlarını incelemek suretiyle kendi kalplerimizi rahatlatırız
...peki ama neden yozlaşmış insanlar bu kadar hoş görünüyorlardı?
Kendisini hiçbir yere ait hissetmiyordu; bunu da hep bir hınçla, sapıkça bir zevkle düşünürdü. Neredeyse kendi kendini bilerek köksüzleştirmek ister gibiydi; sanki ancak köksüz olursa özgürleşebilecek, kendisini çevresindeki şehirden ayrı tutabilecek, dünyadaki bütün şehirlere ve hayata kayıtsızlık duygusu ve soğukkanlılıkla bakabilecekti.
Kendisini hiçbir yere ait hissetmiyordu; bunu da hep bir hınçla, sapıkça bir zevkle düşünürdü. Neredeyse kendi kendini bilerek köksüzleştirmek ister gibiydi; sanki ancak köksüz olursa özgürleşebilecek, kendisini çevresindeki şehirden ayrı tutabilecek, dünyadaki bütün şehirlere ve hayata kayıtsızlık duygusu ve soğukkanlılıkla bakabilecekti.
“Dedim ki, bu dünyada parayla satın alınan şeyler hep değersiz şeylerdir.”
Sayfa 214
Neden hayatta en korkunç şeyler, aynı zamanda hep en çekici şeyler oluyor?
Kıskanmak ve kıskandırmak zaman ve enerji gerektiren bir şeydi. Kıskançlık. Bu acı, hassas, keskin duygunun belki kendine özgü ilkel bir yanı vardı, çok antik bir budalalık. Buharlı trenlerin olduğu devirlerden kalma bir duygu. Kıskançlığın doksanlarda artık yeri yok. Hiçbir şey için zaman yok, ne gülmek, ne ağlamak icin, aşkta kazanmak veya kaybetmek için, ya da samimi sohbetler için, kıskanmak için veya düelloya cesaret etmek için. Doksanlar aşkta rekabetin olmadığı bir dönem.