Feminist hareketin önderliğini yapan Beauvoir, bu eserinde üç ayrı kadının ortak endişelerini ve bunalımlarını konu edinmiştir.
İlk bölümde bir annenin evladını ayrı bir birey olarak kabul etme ve bu duruma alışma sürecindeki sancılarını anlatıyor. İkinci kadının olayı ise yalnızlığı monolog şeklinde aktaran, tek solukta okunacak sayfalardan oluşuyor. Son bölümde ise iyi bir eş ve iyi bir anne olamadığını düşünen kadının, günce tarzında yazılmış bunalımlarına tanık oluyoruz.
Üç kadında da görülen ortak özellikler şunlardır: Yaşlılığın getirdiği beğenilmeme hissi ve hiçbir şeyi beceremeyecek olma yargısı, yalnızlık, depresyon ve toplumdan uzaklaşma.
Eser, kaçınılmaz yaşlılığın yaralayıcı yönlerini ve toplumun kadın üzerindeki bitmek bilmeyen baskısını biz okurlara aktarmış. Umarız ki daha fazla okunma sayısına ulaşan bir kitap olur.
“Gençlik, İtalyanların güzel mi güzel bir isim verdikleri şey: stamina. Sevmeyi ve yaratmayı sağlayan özsuyu, ateş. Bunu kaybettin mi her şeyi kaybetmişsin demektir.” (sayfa:45)
