Bu kitap hüzün içerir! Okurken hüzünlenebilirsiniz.
Okurken düşündüğüm, hüzünlendiğim bir kitaptı. Kitap aslında iki bölüm gibi. İlk 55 sayfa yazarın içsel konuşmalarını, kendi düşüncelerini içerirken geriye kalan kısım Madeleine ile olan sohbetini içeriyor. Kitap genellikle sevgi, yalnızlık, içe dönüş, kendini bulma, insan ilişkileri konuları hakkında yazılmış. Okurken bir dostla konuştuğumu hissettim. Kitabın sayfa sayısı 100, türü deneme. Kolay okunabilen bir kitaptı. Dili de uslubu da ağır değildi. Birkaç saatte, bir günde bitirilebilir ve bol bol alıntı yapabilirsiniz.
Adem Turan'ın Madeleine'si bana Antoine de Saint-Exupéry'in Küçük Prens'ini anımsattı. Gerek Madeleine'nin saflığı, kalbine hiç kötülük bulaşmaması, herkesten farklı düşünmesi, bu dünyaya ait olmaması, kalbinin çocuk olması... Yazarın ruhuna bir şifa gibi gelmesi... Bana, "Madeleine kim?" demeyiniz. Okuyunuz ve kendiniz görünüz. :)
Yazarın kitapta, "Kitap siz okuyucuların birtakım duygu, düşünce ya da his kapısından içeri girmişse şayet, bu yazarın gayretinden dolayı değil, sizin kapıyı açmaya hazırlıklı olmanızdan kaynaklanmıştır ." kurduğu bu cümle ile de anlıyorum ki içimizdeki yalnızlık, kaybolmuşluk, çaresizlik, sevgisizlik, kendini bulamamazlık, yetersizlik, huzursuzluk o kadar büyümüş ki, yazarın yazdığı bu kitap beni etkiledi. Her okuyan kendinden bir parça bulabilir. Ben kitabı çok beğendim. Kapak tasarımından tutun içeriğine, içeriğinden tutun kitabın adına kadar güzel bir eser. Sizlere de tavsiye ederim.
Keyifli okumalar, kitaplı günler...
