Brezilya Edebiyatı’nın önemli yazarları arasında anılan Clarice Lispector ile tanışma kitabım oldu Yıldızın Saati ve yazarın okuyucuyu biraz zorlarken, hem edebi hem düşünsel anlamda doyuran kalemini çok sevdim. Yıldızın Saati, içsel bir monolog şeklinde yazılmış. Kitabı okurken şu hisse kapıldım: Sanki yazar bir kafede oturmuş düşüncelere dalmışken, önünden ilgisini çeken bir karakter geçiyor ve kalkıp o karakterin peşine düşüyor, takip ederken onunla beraber yaşıyor hayatı ve kitapta da bu karakterden kesitler sunuyor bize. Genelde yazarın anlatıma dahil olmasını sevmem ama bu kitapta çok hoşuma gitti. Yazarın anlattığı karakter, Brezilya’nın yoksul bir bölgesinden Rio’ya göçmüş ve burda tek başına yaşayan bir daktilocu kız Macabea ve Macabea’nın hikayesi duygularınızı sömürmeden içinizi acıtıyor -elbette bu da Lispector’ın kaleminin gücünü gösteriyor. Çok sevdim, modern edebiyattan, özellikle biraz zorlayan ama edebi olarak yoğun okumalardan hoşlananlara tavsiye ederim. Ben Lispector ile tanıştığım için çok memnunum, kesinlikle okumaya devam edeceğim. Çevirmen Başak Bingöl Yüce’nin de emeğine sağlık, zorlu bir metni gayet akıcı bir şekilde Türkçeleştirmiş.
José Saramago usta gibi Clarice Lispector de kendine has noktalama işaretlerinin ve imla seçiminin değiştirilmemesini istemiş. Kitabı okurken bu ricanın nedenini anlıyoruz. Bu, deneysel bir kitap. Her şeyiyle kendine has. Yazar bunu “Sadece tek bir noktalama yoluyla
