Epeydir okuduğum kitapları ne kadar kötü de olsa yarım bırakmamaya çalışıyordum ama yoooooook bu kitap adeta yarım bırakılmak için yazılmış!
Ilk kitaba da aman aman bayılmamıştım ama bir şekilde son sayfaya kadar okumuştu kendisini ama bu asla okunamıyor.
Sırf olsun diye yazılmış. Konu ilerlemiyor, gereksiz detaylar ve konu yaratma çabaları o kadar boğucu ki okurken adeta boğuldum.
Keşke birinci kitapta finali etseydik.
Zafira kadar gereksiz, Nesir kadar basiretsiz başka bir karakter okumadım. Yüzyıl da geçse bu ikisinden başka bir tane daha okumam (inşallah umarım amin).
Bu kitabı bir an önce unutum yeni şahane kitaplara yelken açma vaktım
Asla önermiyorum
KitapRüyasından Sevgilerle
Hayatımda okuduğum net en iyi serilerden biriydi ve bittiği için aşırı üzgünüm. Bu karakterler bu dünya her şeyim oldu resmen. Fantastik kitapları seviyorsanız mutlaka şans vermenizi öneririm çünkü benim kalbimi çaldı. Özellikle Nasir ve Zafira… düşündükçe fenalaşıyorum.
"Çölde nadir bulunan, insanın ayağının altında çökene kadar normal kum gibi zararsız görünen bir kum türü vardı; hiçbir şeyin farkında olmadan insanı yutar, çırpındıkça iyice kötüleşir, ancak tersini yaptığında tutuşunu gevşetirdi. İşte acı da öyleydi. İnsan debelendikçe acı daha da çok açlık çekiyordu."
Herkese Merhaba
Serinin ilk kitabında Zafira büyüyü bozmak için herkesin korktuyu adaya gitmekle görevlendirilmişti. Büyüyü bozacak 5 Kadim Kızkardeşlerin emanetini almak zorundaydı. Göreve gittiğinde ise veliaht prens Nasir, general Altair ve Dokuz'dan Biri Kifah'la karşılaşmıştı. Emanetleri almak için savaş başlamıştı.
Şimdi bir eksik emanetle dönüş zamanıydı. Karanlık yok olsa da Aravistan'ın eski haline dönmesi için emanetleri yerine yerleştirmeleri gerekiyordu. Zaman onları aleyhine ilerlerken bir yandan da karanlığı getirenle savaş başlamıştı.
Zafira ve Nasir karanlığı tamamen yok edebilecek miydi?
İlk kitaba göre olaylar daha hareketli ilerledi ama bazı yerler fazla uzatılmıştı. Kitapta beni en etkileyen şeyse dostluğun, kardeşliğin gücünü hissettirmesiydi diyebilirim.
Yıldızları Özgür Bırak
5/5 ⭐⭐⭐⭐⭐
10/10
#kitapyorumu
Herkese merhaba, benim için çook fazla önem taşıyan bir serinin son kitabının yorumu ile geldim. Ateşin peşinde, tam olarak sevdiğim tarzda bir kitaptı. Cidden ardığımı bulmuştum, büyülü, fantastik bir dünya, asıl düşman, hafif romamtizm ve enemies to lovers (nefretten aşka)
Ve 2.kitap da
Ateşin Peşinde kitabını çok severek okumuştum. Devam kitabı çıkınca hemen aldım çünkü Zümre neler yaptı çok merak ediyordum. Her şey çok yoğundu bu kitapta. Okumak yorucuydu ama çok da zevkliydi. Ters köşeler peşimizi bırakmadı. Yazarın kelimeleri beni büyüledi. Çok anlamlı cümleler okudum. Ayrıntılar, benzetmeler mükemmeldi. Çeviriden de kaynaklı sanırım kitabın bende bıraktığı bu etki. Çünkü çok beğendiğim Şafağı Ör kitabının da çevirmeninin aynı olduğunu gördüm. Kendisinin çevirilerini daha fazla okumak isterim.
İkinci kitaba gerek var mıydı bilmiyorum. Çok fazla uzatılmıştı, bir noktadan sonra canım aşırı sıkıldı.
İlk yarı aşırı heyecanlı okudum ama ikinci yarıya geçtikten sonra özellikle Zafira’nın bazı gereksiz hareketlerinden dolayı kitaba bakış açım değişti. İlk kitapta bildiğim Zafira gitmiş sanki karakter gelişimi gerilemiş gibiydi..
Yaşanan olaylar fazla fazla uzatılmıştı. Hele sonda madem her şey bu kadar kolaydı bunca acıyı boşuna mı çektik yahuuu!!!
Son ve bazı şeyler hava da kalmış gibiydi. Yine de, her şeye rağmen bu kitap beni farklı diyarlara götürdü. Dili, sihirli gibiydi. Seriyi bitirmek beni mutlu etti lakin gıcık Nasir’e veda etmek üzdü…
