Gazetelerimizin üçüncü sayfalarındaki haberler; hunhar cinayetler, ensest ilişkiler, sapık cinsel suçlarla; evinden atılan, ailesinden şiddet gören, kaçırılan, dilendirilen, tecavüz edilen, öldürülen çocukların, genç kızların haberleriyle doludur bu sayfalar. Polisiye haberlerin yer aldığı bu sayfalar Türkiye’nin aynasıdır, kültür yapısının bir özetidir.
“Kayıp Çocuklar Başta Olmak Üzere Çocukların Mağdur Olduğu Sorunların Araştırılarak Alınması Gereken Önlemlerin Belirlenmesi” amacıyla kurulan Meclis Araştırma Komisyonuydu. Komisyon, uzun çalışmalar sonucunda bir rapor hazırladı. Tam 742 sayfa. Rapor bastırıldı. Milletvekillerine dağıtıldı. TBMM Genel Kurulu’nun “Bilgisine sunuldu!” Sonra…
Sonra unutuldu. Rapor arşive, tozlu raflara kaldırıldı.
Bu kitaba esin ve bilgi kaynağı olan; 742 sayfalık raporu hazırlayanlara, komisyon üyesi milletvekillerine, bilgi ve birikimleri ile ülkemin en vahim kanayan yarası saydığım bu kültürel yozlaşmanın çözümüne katkı yapan bilim insanlarına, bürokratlarına teşekkürler. Kitabın içindeki bilimsel verilerin, araştırmaların büyük çoğunluğu bu rapordan alınmıştır. Bu nedenle emeği geçenlere özel olarak teşekkür etmek gerek.
Ve en büyük teşekkürüm; bu yozluğun mağduru olduğu halde direnen ve yaşama sarılan çocuk, genç ve kadınlara…
