İç Işığı Örten Perde
2.52 İşte o zaman, iç ışığı örten perde ortadan kalkar.
Yorum” Nefes dinginligi üzerine çalışan bir Yogi'nin iç ışığını örten perdesi yırtılır, ortadan kalkar gider. Bu şu şekilde açıklanır: “İçerideki aydınlatıcı ışığın üzerini örten büyük yanılgı onu kötü davranışlara sürükler.” Ancak bu açılan, ortaya çıkan iç ışık sayesinde Yogi'yi yeniden doğum almaya götüren eylemler gün be gün daha da azalarak yok olur. Söylendiği üzere: “Nefes kontrolünden daha büyük bir /tapas, iç ateş yaratan çalışma yoktur, çünkü Prânâyâma sayesinde tüm kirler arınır ve bilginin saf ışığı parlar”.
Ayırt Etme Yetisi
2.26 Asla şaşmayan bir ayırt etme yetisi acıdan kaçınmanın aracıdır.
Yorum; Ayırt etme yetisi Bilinç ve Nitelikler arasında ayrım yapabilme, fark edebilme yetisidir. Yanlış bilgi ve düşünce dalgalanmaları durduğu zaman bu yeti tüm keskinliği ile parlar. Yanlış bilginin tohumları tamamen yanıp kül olduğunda ve dolayısıyla yeni tohumlar artık filiz vermediğinde o zaman tüm ışığıyla ayırt etme yetisi ışıldar. Bu yeti, Sattva niteliğine bağlıdır, tüm kirlerden, pürüzlerden azadedir, en üst seviye bilgelik ile eşleşir, Vaşikara tohumlarının, yaklaşımının (yukarıdaki Sûtra'larda anlatmıştır) mekânıdır. Şaşmaz bir şekilde işleyen bu ayırt etme yetisi parladığı zaman artık acıdan uzak kalınabilinir, kaçınılabilir. Bu Özgürleşmeye giden yoldur, acıdan kaçınmanın aracıdır.
Bağlanma ve Beraberlik ve Cehalet
2.4 (Bunun) ortaya çıkmasındaki sebep Cehalet'tir.
Yorum; Yanlı fikirlerin/bilgilerin ardında karmik arzular vardır Zihinsel alan, algılama esnasında yanlış bilgilerin karmik tohumları ile renklenebilir, gölgelenebilir? Bundan sonra Bilinç ve Madde arasında ayrım yapmak adına itici güç elde edebilir, o zaman tüm gücüyle işlevlerini doğru uygulamaya başlayabilir. Eğer bu ayırt etme aşamasına ulaşabiİirse işte o zaman işlevinin, kapasitesinin en üst limitlerine ulaşmış demektir; böylece amacını yerine getirmiş olarak mevcudiyeti, varlığını sonlandırabilir. Eğer algı artık durursa ve zihinsel alan yeniden harekete geçmezse o zaman artık esareti yaratan bir durum da ortada kalmamış demektir.
Görüntü'nün Mevcudiyetinin Tek Sebebi Bilinçtir.
2.21 Görüntü'nün mevcudiyetinin tek sebebi O'dur (Bilinç).
Yorum: Saf Canlılık ve Biliş olan Bilincin kendisini göstermesi için Görüntü gereklidir. Dolayısıyla, Görüntü'nün var olmasının ardındaki tek sebep Bilinçtir. Deneyim ve Özgürleşme gerçekleştikten sonra, cansız, ölü madde olan Görüntü, artık Bilinç (Gören) ile ilişkiye girmez. Çünkü Bilincin yansıması ile canlılık bulmuştur, O'nun ayrılması ile mevcudiyet bulmuş biçimi ortadan kalkacaktır. Biçimin ortadan kalkmasıyla Görüntü hem ortadan kalkacaktır hem de kalkmayacaktır.
Notlar: 1) “Biçimin ortadan kalkmasıyla... ” Görüntü, Bilince sahip tüm canlılar için tek ve birdir (Prakriti doğası gereği tek ve birdir). Eğer Bilince sahip bir kışı özgürleşmeye ulaşırsa o zaman bir kişi için Görüntü ortadan kalkıyorsa tüm diğer canlılar için de ortadan
kalkmalı gibi bir düşünce ortaya çıkabilir. Ancak Görüntü aslında özgürleşmiş Bilince sahip bir kişi için de “yok olmaz”, o kişi sadece artık onu deneyimlemez, göremez. Bilinç artık Buddhi üzerinden yansıtılmadığı için herhangi bir haz ya da acı deneyimlemez, dolayısıyla aslında Görüntü ortadan kalkmıştır demek Budahi'nin Nitelikleri (3 Guna) ile Bilinç arasındaki bağlantı kopmuş, ayrışmıştır demektedir.
(Sâmkhya Karika)
Neden?
Acı Dolu İzlenim
"Acı dolu izlenim” ne demektir? Keyif içerikli karmik tohumlar, izlenimler (Samskâra) keyif veren deneyimlerden, acı içerikli karmik tohumlar, izlenimler ise acı veren deneyimlerden türer.
Benzer şekilde, haz ya da acı deneyimlendiğinde de bu eylemlerin meyveleri olarak yeni bir Karmik tohum silsilesi oluşacaktır?İşte bu bitmek bilmez acı akışı (kişinin arzularına ters bir durum olduğu sürece acı vardır) Yogi'yi kaygılandırır...
Acı ve Dert Yaratan Engellerin Fiziksel Etkileri
1.31 Acı, mutsuzluk, titreme, nefes alma ve nefes vermede düzensizlik bu engellere eşlik eder.
Yorum: “Acı” 1) doğal, 2) çevresel ve 3) yerküreye bağlı ortaya çıkabilir. Acı, canlıları sanki yok oluyormuş gibi hissettirebilir. “Mutsuzluk” zihinde büyük bir çalkantı, dalgalanma demektir; arzuların yerine gelmemesi sebebiyle ortaya çıkar. “Titreme” tüm bedeni titretir, “nefes alma” dışarıdan havayı içeriye çekmek iken “nefes verme” havayı dışarıya bırakmak” demektir. Tüm bunlar yukarıda (Sûtra 1.30) bahsedilen dalgalanmaların sonucunda ortaya çıkar ve onlara eşlik eder. Bu durum genellikle zihni çalkantılı, merkezlenemeyen kişilerde ortaya çıkar. Zihin sakinliği ve dengesine sahip olanlarda oluşmaz.