Tek bir dünya içinde binbir türlü insan yaşıyoruz. Birbirinden bağımsız, birbirinden habersiz, birbirlerinin umurlarında bile olmayarak. Yaşıyoruz. Bazılarımız da yaşamaya çalışıyor. Güzel ve rahat bir yaşamı, karın tokluğunu, emeğiyle çalışarak kazandığı paraya dokunmayı hayal ve umut ederek yaşamaya çalışıyorlar. Bu kitap bu insanları anlatıyor. Hayallerinin bir nebze olsun gerçek olma umuduyla anlatılıyor.
İnsanlar adaletsiz. İnsanlar bencil. Nasıl geldik bu hale? Hangi haldeydik ki neye geldik? İnsanlar değişmiyor. Değişmemiş ve değişmeyecek de. Açgözlülüğümüz, kibrimiz, nankörlüğümüz hep aynı şekilde kalacak. Fakat, birlik olabilirsek bunun seviyesini en aza indirebiliriz. Ama hayır, bunda bir çıkarımız olmadığı için buna yanaşamayız!
Dışarıda, yardıma muhtaç insanların olduğu su götürmez bir gerçek. Diplomalı işsizlerin oranlarının tavan yaptığı gözler önünde. Hele bir de daha "kendi" milleti açken başka bir millete yardım etme(!) sevdası işleri daha da, affınıza sığınarak, at dışkısı haline geldi. İzliyoruz biz de sadece. Piyango bize vurana kadar izleriz artık. Ölüm döşeğine kadar izleriz; son nefeste aklımız başımıza gelir.
Halk, tek tek fertlerin oluşturduğu bir zincirdir. Zincirin bir halkası çürürse o zincirden hayır gelmez. Birlikte olmak, çürüyen halkayı tamamen kaybetmeden yardım eli uzatmak, tutmak, kavramak lazım.
Kutlu, bu kavramanın ne kadar gerekli olduğunu benden kat be kat daha güzel anlatmış; verilerle ve araştırmalarla. Biraz daha bilinçli sahibi olabilmek için kesinlikle okunması ve okutulması gereken bir kitap.
