Bu soğuk çağın diline teslim olunca, çıra da tutmaz oldu ruhlarımız. İşte bunlar hep rahleye yüz çevirmekten oluyor. İşte bunlar hep; eve, şarkıya ve kalbimize dönmeyi unutmaktan. İşte bunlar...
Okuma yazma bilmezdi Babannem, Hegel hakkında bir fikri yoktu mesela, Niçe'yi daha önce hiç duymamıştı, eksikti, kusurluydu, az biliyordu, ümmiydi, geceleri kurt-kuş uyuyunca secdeye kapanıp dua ederdi, gözleri nemliydi, kurdu ve kuşu iyi bilirdi ama. Kalbine bakardı ilahi bir ısrarla, bu ısrarı yalnızca kalbine karşı kullandığına da şahitlik ederdim. Bir ümminin gözlerinde saklıydı kâinat, eski ahiťte de ayniyle böyle yazardı. Bilmenin şehvetine kurban ettik galiba o büyük emaneti de..