İnsan qelbi, ruhu büsbütün düşüncelerinin xemiri ile yoğrulur. Düşünceler besit, sade de ola bilir, mürekkeb de. Mena yükü olmayan düşünceler de olur, menalı, mezmunlu, derinleri de.
Qelb düşünceden gelen komandanı derhal, qeydsiz-şertsiz qebul etmeye mehkumdur... Amma bezense eksine, qelb düşünceye hakim olur, onu öz duyğu mekanında düşünüb qerar vermeye mecbur edir...
Düşünce qerar verende sehv etmek ehtimalın çox cüzi olur.
Ancaq qelb qerar verende ekser hallarda yanlışlığa yol verirsen.