Yoldakiler
Harun TokakSözler ve Alıntılar
Neden bu kadar yalnız, neden bu kadar çaresiz, neden bu kadar kimsesizdik?
Ülkesini Mecnun gibi sevse de, "Asya'da dili bir, dini bir kardeşlerimiz var, yıllardır onlar sizi bekliyorlar" sözünü duyar duymaz koşar oralara.
Sayfa 115Kitabı okudu
"İnsan, zeka karşısında dize gelir ama sevgi karşısında diz çöker." ( Voltaire )
Sayfa 125Kitabı okudu
Şair " Ey güzel yurdumun güzel insanları! Neredesiniz?" diyor.
Sayfa 35Kitabı okudu
Korku, endişe,özlem, hasret yüreklerinde birbirleriyle yer değiştirerek yanıp duran korlar gibidir.
Sayfa 17Kitabı okudu
Terörün tırmandığı, günde beş on evladımızın öldüğü, kardeşin kardeşi vurduğu acılı yıllar...
Emanet edilmiş çocukların"başına bir şey gelir" düşüncesiyle "gece kahramanlarının" sabaha değin çocukların başında nöbetleşe beklediği geceler...
Örtüleri açılan çocukların üzerini örten şefkat melekleri...
Sayfa 110Kitabı okudu
Vladimir Bey, emekliliğini Türk okulunun güvenliğinde geçiriyordu.
Bu okulda herkes birbirini çok seviyordu.
Sanki 'sevginin sultanlarıydı' bu insanlar.
Öğretmenlerin bu durumu öğrencilere de yansıyordu. Bahçede oynayışları, sokakta yürüyüşleri bile farklıydı.
Sanki büyüyüp yeniden küçülmüşlerdi. Geçenlerde cumhurbaşkanı okulun önünden geçerken arabasını durdurarak çocukları seyretmiş ve yanındakilere"Bu çocuklarda oyun oynarken bile bir olgunluk var" demişti.
Okulda hala bir öğrencisini kurtarırken, kendisi nehirde boğulan öğretmenin fedakarlığı konuşuluyordu.
Sayfa 75Kitabı okudu