Yorgunluk Toplumu & Byung-Chul Han
+
Kısa bir kitap olduğuna bakmayın, içeriği ile hayli zengin. Kullanılan dil ağır ve tekrar gerektiren cümleler, araştırılması gereken bilgiler, teoriler mevcut. Kitap kısa bölümlerinden oluşuyor.
+
“Her çağın kendi hastalığı vardır" diye başlayabiliriz kitaba. Çağımızın hastalıkları, depresyon,
Çok yalın ve çok net anlatabilmiş. Kitaba başlarken ki bitirişinde ki dumura uğrama hissi çarpıcı. Nietzche den hannah arent agamben den heidegger in perspektifinden çözümlemeleri günümüz insanın perfomans a dönüşmüş ve disiplinden kopan bireyi tanımlıyor. Yeni bir şey sunmuyor ama iyi derlenip toparlanmış bugünün insanını iyi özetliyor
Yorgunluk Toplumu.
Kitap incecik fakat bir çırpıda okunabilecek bir kitap değil. Heidegger, Hegel, Nietzche gibi isimlerden bolca alıntı mevcut. Bu sebeple kitap öncesinde ön okumalar gerekmekte. Örneğin Performans Toplumunu anlamadan önce Foucault’un Disiplin Toplumunu bilmek gerekir.
Terimlerin yoğunluğu sebebiyle dili oldukça ağır geldi.
Bir bölümde Herman Melville’nin Katip Bartleby kitabından bahsediliyor. Ben bu kitabı okumadığımdan ve daha öncesinde konusunu bilmediğimden biraz zorlandım. Ama bu kitabı da okunacaklar listeme ekledim.
Byung-Chul Han
Han'ın "Yorgunluk Toplumu" adlı eseri, günümüz toplumunun karmaşık ve hızlı tempolu yapısının bireyler üzerindeki etkilerini derinlemesine ele alır. Kitap, insanların yaşadığı sürekli stres, rekabet ve başarı baskısı gibi faktörlerin neden olduğu yorgunluğu incelerken, aynı zamanda geleneksel disiplin ve denetim
Kitabı bitirdikten sonra en çok şöyle dedim kendi kendime, "vaktin bereketi kaçtı" evet tam anlamıyla bu. İnsanın kendine yetişemediği zamanlara evrildik. Sürekli güncellenme ihtiyacı duyan makine insan modelleri gibi geziyoruz sokaklarda. Devrelerimizden biri yandığından da ya "negatif" bir tepkiyle ya da "pozitif" bir reflekse karşı duruyoruz fazla yüklenen her şeye. Şiddet diyoruz tüm bu yüklerin adına yirmi birinci yüzyılda.
Kitapta en çok dikkatimizi çeken "pozitif şiddet"in varlığı idi. Yoksunluğun şiddeti normal karşılanırken varlığın şiddetine dikkat çekiliyordu.
Mobbingler, salgınlar ve yeni yeni tecrübe ettiğimiz, eskilerin kabul ederek yola koyulduğu ancak bizim ne kabul edebildiğimiz ne de tam anlamıyla kültürel kodlarımız nedeniyle karşı koyabildiğimiz "bir ötekiyle yaşamak" olgusunun kişiyi bir performans nesnesine dönüştürerek hayatta kalma başarısına erdirmesi ile ilgili yazarın görüşleri dikkate değerdi.
Bu kadar önemli bir kitap böylesi berbat bir çeviriyi hak etmiyor. Bazı kelimeler özellikle anlaşılmaması için seçilmiş gibi. Umarım telif başka bir yayınevine geçer de düzgün bir şekilde okuma şansı buluruz bu eseri.
