Yorum ve Aşırı Yorum
Umberto EcoEn Eski Yorum ve Aşırı Yorum Gönderileri
En Eski Yorum ve Aşırı Yorum kitaplarını, en eski Yorum ve Aşırı Yorum sözleri ve alıntılarını, en eski Yorum ve Aşırı Yorum yazarlarını, en eski Yorum ve Aşırı Yorum yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
‘’Yazı sanatının, ilk icat edildiğinde nasıl tuhaf bir şey olarak göründüğünü, yakınlarda keşfedilen Amerikalı Kızılderililerin tavrından tahmin edebiliriz: Kızılderililer insanların kitaplarla konuştuğunu gördüklerinde şaşırmışlardı ve bir kağıdın konuşabileceğine bir türlü inanamıyorlardı…
Bu amaçla anlatılan, Kızılderili bir köleyle ilgili güzel bir öykü vardır; efendisi bu Kızılderili köleyi bir sepet incir ve bir mektupla yola koşmuş, köle yolda incirlerin çoğunu yemiş, kalanını gönderildiği kişiye götürmüş; bu kişi mektubu okuyup, söz edilen sayıda inciri bulamayınca, köleye mektupta söylediğini anlatarak onu incirleri yemekle suçlamış. Ancak Kızılderili (bu kanıta rağmen) kendinden emin, gerçeği inkâr edip, sahte ve yalancı bir tanık olduğunu ileri sürdüğü mektuba lanet okumuş.
Bu olaydan sonra, benzeri bir sepetle ve teslim edilecek incirlerin kesin sayısını açıklayan bir mektupla yeniden gönderildiğinde, köle daha önceki tutumuna uygun olarak, gene incirlerin çoğunu yolda yemiş; ancak incirlere elini sürmeden önce (daha sonraki tüm suçlamaları önlemek amacıyla) mektubu alıp, büyük bir taşın altına saklamış, ‘Mektup incirleri yediğimi görmezse, benden asla söz edemez.’ diye düşünmüş; ancak şimdi öncekinden daha ağır bir suçlamayla karşılaşınca, suçunu itiraf etmiş, kağıdın kutsallığına duyduğu hayranlığı dile getirmiş ve gelecekte kendisine verilen her işi sadakatle yerine getireceğine söz vermiş.’’
Jhon Wilkins
yorumbilgisel çember
‘’Metin, örnek okurunu üretmek amacıyla tasarımlanmış bir aygıttır. bu okurun ‘tek doğru’ tahmini yapan okur olmadığını yineliyorum. Bir metin sonsuz tahminlerde bulunma hakkı olan bir örnek okuru öngörebilir. Ampirik okur yalnızca metnin öngördüğü örnek okur hakkında tahminlerde bulunan oyuncudur. Bir metnin niyeti temel olarak kendisi hakkında tahminlerde bulunabilecek örnek bir okuru üretmek olduğundan, örnek okurun girişimi, ampirik yazar olmayan ve sonunda metnin niyetiyle örtüşen bir yazarı zihninde canlandırmaktan ibarettir. Böylece, metnin, yorumu doğrulamak için kullanılacak bir parametre olmaktan çok; yorumun, sonuç olarak ortaya çıkardığı şey temelinde kendini geçerli kılmaya yönelik, dairesel çabası sürecinde kurduğu bir nesnedir.’’
''...'stat rosa pristina nomine, nomina nuda tenemus' (Adıyla var bir zamanlar gül olan; salt adlar kalır elimizde.) ''
Bernard de Morlaix
''İktidar istenci de yalnızca erkeğin kadınlara hükmetme umudunun ya da çocuğun Anne ile Babaya geri dönme umudunun şaşaalı bir örtmecesidir (euphemism).''
Richard Rorty
''Metin, yorumun, kendi sonucu olarak kurduğu şey temelinde kendini geçerli kılmak şeklindeki dairesel çabası sürecinde oluşturduğu bir nesnedir.''
Hakikat, zamanın başlangıcından beri birlikte yaşadığımız, ancak unutmuş olduğumuz bir şeydir. Hakikati unuttuysak eğer, o zaman birisi onu bizim adımıza kurtarmış olmalı: Sözlerini artık anlayamadığımız birisi.
Jung 'un açıkladığı gibi herhangi bir tanrısal imge çok tanıdık hale gelip gizemini yitirdiğinde öteki uygarlıklarının imgelerine dönme gereksinimi duyarız, çünkü yalnızca egzotik simgeler bir kutsallık havasını koruyabilirler. Buna bağlı olarak 2. yüzyılda bu gizli bilgi ya Druidlerin, yani Kelt rahiplerinin ya da Doğu 'nun anlaşılmaz diller konuşan bilge insanlarının elinde olacaktır.
Klasik rasyonalizm, barbarları doğru dürüst konuşmayı bile beceremeyenlerle özdeşleştirmişti (gerçekten de barbaros sözcüğünün kökeni budur: kekeleyen kimse). Şimdi işler tersine dönmektedir.
Sayfa 48Kitabı okudu