oldukça akıcı bir polisiye okudum, öyle ki amerikan polisiyelerinin yakaladığı o dilin nereden geldiği belli. edebiyattaki bu atmosferi olduğu gibi ekranlarına taşımışlar.
günümüzün tüketim çağında alışık olduğumuz o 'beni ters köşe yapsın, şaşkınlıktan çenem düşsün, şok olmaktan duvardan duvara çarpayım' etkilerinin olmadığını söylerek başlamak istiyorum. fakat marlowe'un oradan oraya sürüklenmesi, kendisini hiç istemediği cinayetlerin içinde buluşu ve kendi paçasını kurtarmak için sakin kişiliğini koruyarak adım adım ilerlemesi sayfaları ardı ardına çevirttiriyor.
karakteri o kadar sevdim ki daha fazla okumak istediğim bir isim oldu. gözümün önünde john constantine'in daha sorumluluk sahibi (bir özel dedektifin olabileceği kadar işte) hali canlanıyor sürekli, elimde değil.
olayların ve katillerin birbirine bağlanması, hayatın minik eylemlerin büyük etkilerindem oluştuğunu bu kadar açıkça gözümüzün önüne sermesiyle oldukça keyifli bir okumaydı benim için.
ben marlowe'u okuduğum birçok özel dedektife nazaran fazlasıyla sevdim. diğer kitaplarını da okumak için sabırsızlanıyorum.
