Yunanlılar Mitlerine İnanmışlar Mıydı?
Paul VeyneÖne Çıkan Yunanlılar Mitlerine İnanmışlar Mıydı? Gönderileri
Öne Çıkan Yunanlılar Mitlerine İnanmışlar Mıydı? kitaplarını, öne çıkan Yunanlılar Mitlerine İnanmışlar Mıydı? sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Yunanlılar Mitlerine İnanmışlar Mıydı? yazarlarını, öne çıkan Yunanlılar Mitlerine İnanmışlar Mıydı? yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
...halkla bilginlerin arasındaki fark, halkın miti sadeleştirememesinden ibaretti.
Sayfa 69 - Dost KitabeviKitabı okudu
Temmuz ayı özet
Yaz okulu başladığı için kitaplarla istediğim gibi haşır neşir olamıyorum. Eylül ayına kadar böyle devam edecek gibi görünüyor. Dersler kapsamında okumak için birkaç kitap edindim, ağustos ayı daha akademik geçecek sanırım. Haziran ayında 9 kitap okumuşum, temmuzda durum şöyle.
1) 
Oidipus Kolonos’ta
2) 
Antigone
3) 
Sahibinin Sesi Sevgili 
Adem'nin okuma etkinliği sayesinde bu yazarla tanışma fırsatı buldum.
4) 
A Secret Vice
5) 
Mit ve Anlam
6) 
Genel Dilbilim Dersleri
7) 
Yunan Mitleri
8) 
Mitlerin Kısa Tarihi
9) 
Şiddetin Normalleştirilme Süreci
10) 
Cinsel Şiddet
11) 
Hobbit ve Felsefe
12) 
Yunanlılar Mitlerine İnanmışlar Mıydı?
9 ve 10 numaralı kitabı da yine Adem'nin İstanbul Sözleşmesi Yaşatır okuma etkinliği #80024404 sayesinde okudum. Aynı etkinlik sayesinde bahsi geçen sözleşmeyi de okudum (daha önce okumalıydım, evet) ve buna vesile olduğu için kendisine teşekkür etmek istiyorum. Çok kaliteli bir okur olduğunu düşünüyorum, bence takip etmelisiniz.
Not: Bu iletiyi sadece kendim için paylaşıyorum.
Okuduklarıma dair bilgi&fikir edinmek isteyenler için mesaj yoluyla ulaşılabilir konumdayım. Ağustos ayının daha dolu geçeceğini umuyorum. Hepinize keyifli okumalar.
Mit başlı başına bir tür olmaktan çok, içinde birçok türün düzensiz bir biçimde bulunduğu bir bütündür.
Sayfa 157 - Dost KitabeviKitabı okudu
Hıristiyanlar hiç kimsenin artık inanmadığı mitolojik tanrıları yerle bir ettikleri halde, mitolojik kahramanlar hakkında hiçbir şey söylememişlerdir, çünkü Aristoteles, Polybios ve Lucretius da dahil olmak üzere herkes gibi bunlara inanıyorlardı.
Sayfa 147 - Dost KitabeviKitabı okudu
Mit bir öyküdür ama yazarı belli değildir, onu derleyip tekrar edebiliriz fakat yazarı olamayız.
Sayfa 39 - Dost KitabeviKitabı okudu
Mitleri eleştirmek demek onun yanlışlarını ortaya koymak değil, daha çok ondaki "hakikat" temelini bulmak demekti.
Sayfa 80 - Dost KitabeviKitabı okudu
Düşünün bir kez, insanlık nasıl böylesine uzun bir süre ve toplu olarak yanılmış olabilir?
Sayfa 157 - Dost KitabeviKitabı okudu
Tarih "gerçekten olmuş şeyleri" bilmek ister, hâlbuki filoloji düşüncenin düşüncesi, bilinenin bilgisidir.
Sayfa 142 - Dost KitabeviKitabı okudu
Her şeye inanmamak Yunanlıların en üstün özelliğiydi.
Sayfa 50 - Dost KitabeviKitabı okudu
Hiçbir şeyin ne doğru ne de yanlış olduğunu düşünmek ilk önce tuhaf bir etki bırakıyor, ama buna çabucak alışıyorsunuz. Gerçekten de: Hakikatin değerinin bir yararı yoktur, sürekli olarak gereksiz yere yinelenir; hakikat, vazgeçmediğimiz tercihlerimize verdiğimiz addır; ne kadar hakikate saygı duysak da, eğer bu tercihlerimizden vazgeçseydik onların mutlaka yanlış olduğunu söylerdik; hatta Naziler bile hakikate saygı duyuyorlardı, çünkü haklı olduklarını söylüyorlardı: Biz haksızız demiyorlardı ki. Biz, onlara yanıldıklarını söyleyebiliriz ama ne işe yarar? Onlar bizimle aynı dalga boyunda değildiler, hem sonra depremi yanlış olmakla suçlamanın bir yararı yoktur.
Sayfa 163 - pdfKitabı okudu
Antik dönem tarihçisi "dipnot düşmez".
Sayfa 16 - pdfKitabı okudu
Çünkü, aktarma biçiminin önemi yoktu; söz basit bir ayna idi; söz denince Yunanlıların aklına mit, sözcük dağarcığı daha doğrusu etimo loji, şiir, atasözleri kısacası "söylenen" ve tek başına konuşan her şey geliyordu (çünkü, bizim tek yaptığımız şey onu tekrar etmektir). O zamandan beri söz, nasıl olur da hiçten söz eder? Hiçliğin
Sayfa 94Kitabı okudu
Bir mitin olmazsa olmaz kuralı herkes tarafından bilinmek değil, herkes tarafından biliniyor kabul edilmek ve bu varsayıma layık olmaktır.
Sayfa 64 - Dost KitabeviKitabı okudu
Gerçekten de efsaneler bize kahramanlar döneminin önemli kişilikleriyle ilgili anekdotlar veya öyküler aktarmaktadır; bunlar tarih için de bir o kadar kaynak oluşturmaktadırlar, fakat tarih nedir? Geçmiş zamanın siyasasıdır. Yani mit siyasal bir anlama çekilecektir. Yunanlılar böyle davranan en son kişiler olmayacaktır ve Machiavelli de aynı şeyi yapacaktır: Ona göre, Musa tahtı savaşarak almak zorunda kalan bir prensti, bu da yalnızca miras yoluyla tahta çıkmak için çırpınanlara göre daha üstün bir saygınlık gerektirir; bununla birlikte, Musa bu saygınlığı, kendileri de iktidarı savaşla kazanan Kuros, Romulus ve Theseus'la paylaşır ve "sadece tanrının isteğini yerine getirdiği için Musa'dan hiç söz etmememiz gerekmesine karşın, yine de" onun yöntemlerinin diğer prenslerinkinden "çok farklı gibi görünmediklerini" kabul edeceğiz; "İncil'i sağduyuyla okuyan kimse Musa'nın on emre uyulmasını sağlamak için bir yığın insanı öldürmek zorunda kaldığını görecektir".
Sayfa 91 - pdfKitabı okudu
...yalancı bundan bir şey kazanmıyor ve bize herhangi bir haksızlık yapmıyorsa bu yalan, yalan değildir: Çıkar gözetmeyen bir yalan aldatmaca değildir. Mit ne doğru, ne yanlıştı, o bir tertium quid idi. Eğer, doğruluğu üçüncü kaynaktan, yani profesyonellerin otoritesinin kaynağından gelmeseydi, Einstein da bizim için böyle olurdu.
Sayfa 46 - pdfKitabı okudu