Yüreğinin Götürdüğü Yere Git

*Yapılacak ilk devrim, insanın kendi içine yapacağıdır, evet ilk önemli devrim budur. İnsan kendi hakkında bir düşünceye sahip değilken bir düşünce uğruna savaşmak, yapılabilecek en tehlikeli şeylerden biridir.
*Dur, sessizce dur ve yüreğini dinle. Seninle konuştuğu zaman kalk ve "yüreğinin götürdüğü yere git"

Aşk kitabı değil aksine uzun süre yaşamış bir kadının torununa "Okuyacağından bile emin olmadan yazdığı mektuplar"
Bir sırla 3 hayatı da değiştiren bir kadın. Ben zaten yaşı hayli ilerlemiş bir insan gördüm mü, yanında bir yer edinir, başlarım hayatını dinlemeye, sizinde böyle bir merakınız varsa bir solukta bitirirsiniz.
Sağlıcakla kalın:)

Kızının ölümünden sonra torununa bakan anneannesi, kendisini yalnızlığa terk eden torununa yazdığı mektuplardan oluşan bu roman,akıcı, sürükleyici,oldukça etkileyici ve yol gösterici bir eser...Okurken mektuplar başkası tarafından bana ithafen yazılmış hissettim.Kesinlikle kitap severlerin okuması gereken bir eser okumanızı,her sözünde bir nebzede olsun kendinizi tanımanızı tavsiye ederim. 

Mektuplardan notlar;

//“Ama güçlü olabilmek için insanın kendini sevmesi gerekir; kendini sevebilmek içinde insan, kendini derinlemesine tanımalı, kendi hakkında her şeyi, en gizli, kabullenmesi en zor şeyleri bilmelidir.”

//“Kimbilir neden en basit gerçeklikler, anlaması en zor olandır.”

//“Anlayışın sessizliğe gereksinmesi vardır. Gençken bunu bilmezdim, şimdi cam akvaryumunda dönen bir balık gibi bu boş ve sessiz evin içinde dolaşırken bunu biliyorum.”

Yüreğinin Götürdüğü Yere Git, seksen yaşında bir büyükannenin uzaklardaki torununa yazdığı mektuplardan oluşur. Alabildiğine yalın, gündelik konuşma diliyle yazılmış bu sevgi dolu mektuplar, hem bir iç döküş, hem de bir bilgenin vasiyeti niteliğinde. Yaşlı büyükanne, bu mektuplarda, kendisinin ve kızının dokunakl? yaşamlarının gizli kalmış yönlerini açığa vururken kendi kendisiyle bir iç hesaplaşmayı da birlikte yürütüyor. Değişen gelenekler, altüst olmuş değerler karşısında hissettiklerini, torununa sevgiyle aktarmaya çalışan bu yaşlı kadın, gençliğinde yapmayı göze alamadığı şeyleri yapmasını torununa öğütlerken şöyle diyor: "Yapmaya değecek tek yolculuk, içimize yaptığımız yolculuktur; o özgün çağrıya kulak vermeli, yüreğimizin götürdüğü yere gitmeliyiz."
Susanna Tamaro'nun bu en ünlü kitabı, yayımlandığı günden bu yana yeni okurlarla buluşmayı sürdürüyor.

Çok yoğun ve derin şeyler yazan yazarlar için hep acı şeyler yaşadığını düşünürüm. Bu kadar hisli şeyler yazabilmesi için insanın baya uzun çetrefilli yollardan geçmesi lazım herhalde. Belki o yollardan geçmeden evvel yazsaydı kendini yetersiz hissederdi ve eksik olurdu yazdığı şey, o yol boyunca öğreneceği çok şey vardı belki… Kim bilir…

Yüreğinin Götürdüğü Yere Git de böyle bir kitap. Hisli yoğun bir anlatım var. Kitap bittikten sonra merak edip yazarın hayatına baktığımda çok az bilgiye ulaştım. Edindiğim bilgilere göre de Tamaro’nun zor yollardan geçtiğini görmüş oldum…
Hayat herkes için zor ancak güçlü ve iyi insanlar kolaylaştırarak güzel yaşamak için uğraş veriyor. Benim gördüğüm bu.

Kitaba gelecek olursak; (içerik hakkında bilgi içerebilir) bir ninenin torununa yazdığı mektuplardan oluşuyor. Bunlar ki sadece mektup değil birkaç insanın hayatından bahseden, dolu dolu yaşanmışlık ve tecrübe kokan mektuplar.
Kızını elim bir kazada kaybeden ninemiz, iki yaşlarındaki torunuyla yeni bir hayata başlıyor. Hayatlarına dair çok şey öğreniyoruz bu mektuplarda. Geçmişe dönüp anlatmak istediği ne varsa anlatıyor ninemiz. Geçmişteki pişmanlıklarını, üzüntülerini, yaşadığı zorlukları, heyecanlarını ve mutluluklarını…

Kitapta çocuk yetiştirmeyle ilgili çok fazla örnek olduğunu gördüm. (Çocuk gelişimi eğitimi görmüş biri olarak ilgimi çekti.) Bu konuda eğitimsel anlamda bir şeyden bahsetmiyor, sadece örnek olarak önünüze sunuyor.
İlişkiler, evlilik, anne-kız, nine-torun, karı-koca kısacası hayata dair her şey var kitapta. Çok kısa olmasına rağmen yoğun, dolu bir kitap bu.

Anneanneyle yaşayan, anneannenin büyüttüğü bir sürü insan vardır burada eminim. Nasıl bir şey olduğunu bilirler… Anneden daha hassas bir yapıda oluyor çoğu en azından benim anneannem öyleydi. Annem çalıştığı için beni oraya bırakırdı, bazen geceler bazen de gündüzleri orada olurdum. Şanslı bir çocuktum hep el üstünde tutuldum. Ne anneannem ne dedem sesini yükseltti. Üstüne bir de ilk torunları olduğum için daha bir kıymetliydim tabii :) Gözünüzde baya şımarık bir kız çocuğu canlanabilir şimdi ama gerçekten öyle şımarıklarım yoktu. Çok güzel bir çocukluk geçirdim anneannem sayesinde:) Onun yeri bende çok kıymetlidir yani...
Kitapta ise biraz farklı bir iletişim var. Torunu ergenliğe girene kadar her şey yolundayken ergenliğe girişiyle daha başkaldıran bir genç haline geliyor. Anneanne ise sabrından asla taviz vermiyor. Karşısında her zaman duygulu ve sessiz bir kadınla karşılaşan torun daha da asileşip başka bir yerde okumak istiyor ve ninesinden çok uzaklaşıyor. Yaşlı kadın koca evde bir başına yaşamaya başlıyor. Buralarda yalnızlığın yaşlıyken çok daha ağır geldiğini düşündüm. Çok daha yoğun hissedildiğini. Terkedilmişlik duygusu daha ağır basıyor. Zor bir durum.
Hep şunu düşündüm; gençken kalabalıklar içinde savrulmak, bir yaprak gibi gittiğin yeri bilmeden uçmak gibi geldi bana. Bu yüzden gençken insanların yalnız kalmaya ihtiyaçları olduğunu düşünüyorum. Kendilerini geliştirmek, hayat üzerine düşünmek ve kendilerini bulmaya çalışmaları için. Yaşlıykense biraz daha kalabalıklara karışıp yalnızlıktan uzak olmalılar bence. Yaşlıyken insanlar evlerine birileri gelsin, arayanım soranım olsun diye bekliyorlar. Unutulma korkusu belki de bu. Ölüm yaklaştıkça beklenen sondan korkmak belki.
Belki de yalnızken öleceğim korkusudur bu. Ölümün belirsizliği insanda zaten korku uyandırırken bir de bunu yalnızken yaşamak bambaşka bir korku oluyordur içlerinde… Annem hep ölümün de hayırlısı olsun, der. Öyle gerçekten…
Genel bir şekilde değerlendirirsek kitabı gerçekten iyi buldum. Alınacak çok şey var bu kitaptan. Öğrenilecek çok şey…
Tavsiye edilir:)
Kitabın son paragrafıyla da bitireyim…

"Ve sonra, önünde pek çok yol açılıp sen hangisini seçeceğini bilemediğin zaman, herhangi birine, öylece girme, otur ve bekle. Dünyaya geldiğin gün nasıl güvenli ve derin derin soluk aldıysan, öyle soluk al, hiçbir şeyin senin dikkatini dağıtmasına izin verme, bekle gene bekle. dur, sessizce dur ve yüreğini dinle. Seninle konuştuğu zaman kalk ve yüreğinin götürdüğü yere git."

Yüreğinizin götürdüğü yerde olmanızı dilerim…

Sevgiyle ve kitapla…

https://youtu.be/UhBmb9Y0puo

Uzun zamandır kütüphane de duran bir kitaptı. Nedenini bilmediğim bir şekilde kitabı okumaktan kaçıyordum hep. Demek ki okumam için zamanını bekliyormuş. Bazı acıların kabuk tutması gerekiyormuş.
Anneannemi buldum bu kitap da, onun bize verdiği gibi torununa nasihatler, öğütler veren bir Babaanne okudum, okudukça o nasihatlerin öğütlerin ne kadar doğru ve yerinde olduğunu anladım. Anneanneniz, Babaanneniz hayattaysa çok şanslısınız. Dinleyin onları bence her sözleri bir kitap...

80 yaşındaki anneanne kızı öldükten sonra büyüttüğü, şu an yanında olmayan torununa düzenli olarak yazdığı ama hiç göndermediği mektuplar. Daha doğrusu kitap bu mektuplardan oluşuyor.
Kitap o kadar akıcı ve sadeydiki su gibi okunuyor. Kendine has bir havası var, biraz da duygusal.
Gerçekten çok sevdim. İnce bir kitap zaten, merak ediyorsanız mutlaka şans vermenizi öneririm...

Anneanne sen ne güzel insanmissin böyle
Bir anneanne nin torununa tavsiye,öneri, uyari mahiyetinde yolladığı mektuplar güzel bir kitap keşke bizimde hayatımıza yön vermemize yardımcı olacak büyüklerimiz olsaydi

Sonundaaa :)
1k ailemden görüpte okuduğum ilk kitap oldu tanıştıranlara teşekkürler. Biraz fazla bir beklentiyle okuma başlamıştım yoğunluk falan derken bitirme süreci uzadı lakin fazlasıyla tatmin etti. Bol bol alıntılarla geleceğiimm :)
Bir büyükannenin torununa yazdığı hayat ve tecrübe dolu mektuplardan oluşuyor. Yer yer bazı karakterlere çok fazla sinir olsamda bitirince minnoş gibi oluyorsun :)

80 yaşındaki bir kadının uzaklardaki torununa yazdığı mektuplarından oluşuyor. Yalın bir dille,sevgisini katarak tüm içtenliğiyle yazılmış ama gönderilmemiş olan bu mektuplarda, yaşlı kadın, kendisinin ve kızının acı dolu yaşamlarının gizemli yönlerini açığa vururken, bir yandan da hem kendini, hem de kızını yaşamı üzerinden bir iç hesaplaşma yürütüyor.Acılarını,mutluluklarını,pişmanlıklarını hissettiklerini torununa sevgiyle, bilgece aktarmak isteyen bu kadın, kendi gençliğinde yapmayı göze alamadığı şeyleri yapmasını torununa öğütlerken, "Yapmaya değecek tek yolculuk, içimize yapacağımız yolculuktur," diyor; "yüreğimizin götürdüğü yere gitmeliyiz."

Neredeyse her sayfada biryerleri çizdim. Öyle güzeldi ki her kişi bu kitap da kendinden birşey mutlaka bulur... Hayatta herşey bizim için bunu bir kere daha anladım.

Duygular bu kitapta inanılmaz derece de yoğun yaşanmış. Kitabın başından sonuna kadar hep boğazıma birşeyler düğümlendi.
3 nesil kadınları, çocuk yetiştirme tarzını, aşkı, evliliği, özgürlüğü, din ve inancı sorgulayabilecek birçok noktaya değiniyor. özellikle kadınların okumalarının yararlı olacağını düşünüyorum...Hatta ergen, orta yaş ve yaşlılıkta okunabilse bambaşka hisler bırakacaktır mutlaka...
Kendini bulmaya çalışan, sorgulayan, değişim isteyen, kararsız ve özgüvensiz olan kişilerin de okumasını ayrıca tavsiye ediyorum...

Şimdi size sorsam “Bir kitap okurunu karşısına alıp öğüt verebilir, sıcacık şefkatiyle sarıp sarmalayabilir mi?” diye, bu belki gülünç bir soru gibi gelebilir. Ancak bazı kitaplar bir kitap olmanın bir adım ötesine geçmeyi başarıp okurunu şefkatle sarabilir, öğüt verebilir. Öyle ki, kapağını tekrar tekrar aralayabilir, her okuyuşunuzda yaşınızın getirdikleriyle farklı dersler çıkarabilirsiniz. Sevgili Susanna Tamaro’nun kaleminden “Yüreğinin Götürdüğü Yere Git” eseri de satırlarına her sığınışınızda bu güzel ve değerli duyguları hissedebileceğiniz özel kitaplardan biri. Buram buram bilgelik kokan bu güzel eserde, bir büyükannenin penceresinden hayata bakacak, onun ayakkabılarını ayağınıza geçirerek yürüdüğü yollardan yürüyeceksiniz. Her satırda soluklanıp altı çizilesi doyumsuz alıntıları heybenizde biriktirecek ve kitabın kapağını kapattığınızda hayatınıza farklı bir pencere araladığınızı fark edeceksiniz.

Yüreğinin Götürdüğü Yere Git, seksen yaşındaki bir büyükannenin torununa yazdığı, fakat hiç göndermediği mektuplardan oluşan, baştan sona hayat dersiyle ince ince işlenmiş bir roman. Sade ve sevgi dolu bir üslupla kaleme alınmış bu güzel eser aslında bir anlamda bir iç çöküşün, iç döküşün ve itiraf edilmemiş gerçeklerin kalemin ucundan özgürlüğüne kavuşması niteliğindedir. Kuşaklar arasındaki farklar, hayata bakış açıları ve iki farklı kuşağın iletişimini (ya da iletişimsizliği) olağanüstü bir beceriyle kalame alan Susanna Tamaro, bende kitabı okurken büyükannenin dizine uzanmışım, o anlatmışta ben dinlemişim hissi bıraktı desem hiç de mübalağa etmiş olmam herhalde.

Okuduğu kitapla arasında bağ kurmayı seven, bir büyükanne şefkatiyle sarıp sarmalanmak isteyen her okuru bu değerli eserin sayfalarına davet ediyorum. Kitabınız bol, keyfiniz daim olsun. Yüreğinizin pusulasını dinleyip, onun götürdüğü yere gitmeniz dileğiyle…

Harika bir gençlik romanı.. 17 yas üzeri genç kızların okumasını tavsiye ediyorum.. Ayşe Kulin tartışmasız en sevdiğim yazarlardan biri.. okunmalı...