Kitabın sayfaları bitince yüreğimde bir acı hissettim, yutkunmakta zorluk çektim, gözlerim doldu ama ağlayamadım. Istemeden insan kendini sorgulamayı başlıyor. Acaba benim yanlış davranışlarım, vurdum duymazlik hareketlerim, paraya pule düşkün oluşum, reddederek, affetmeyerek, bir kalemde sildiklerim kaç insanın yüreğini öldürdü diye. Sonra benim biricik yüreğimi öldürmek çabasında olan insanları hatırladım, evet bu yüzden göz yaşlarım düşmemişti zar zor olsa da yutkundum, yutkunabildim, çünkü gerçekler her zaman canımızı acıtmaz mı?! Şimdi ne alaka dersiniz yaşıyorsun ya! Evet, haklısınız insan yaşarken öldürebilir ve ölebilir de bunu yüreğinde yapar, ve yüreğinde gerçekleşen ölüm gerçek ölümden daha acımasız, dayanılmaz, ve çekinmez olur.