Absürt ve rahatsız edici bir kitap.. işlediği konu , ve bunu dile getirme tarzı dikkat cekiyor.Anneliğin en obsesif hali. Çocukları konusunda fobik bir annenin onları korumak pahasına yaptığı obsesif davranışlar üzerine yazılmış rahatsız edici metinler içeren bir kitaptı... İlk başlarda yazarın tarzına tepkiliydim, ama sonra belkide bazı konulara dikkat çekmekte bu tarz absürt metinlerin etkili olabileceğini ve dikkat çekebileceğini düşündüm. Çünkü aynı zamanda kitapta kötülükle bir dalga geçiş, onu alaya almakta vardı.
En çokta bu kitabı yazan kafayı merak ettim. Nasıl bir psikoloji. Acaba Boris Vian bu kitabı yazarken nasıl bir ruh halindeydi. Nasıl bir mesaj vermek istedi, diye düşünürken yazarın hayatını araştırdığımda küçük yaşlarda kalp romatizması olduğunu ve annesinin bu sepeple aşırı titiz davrandığını, kitapta da aslında Boris Vian in annesini anlattığını öğrendiğimde gerçekten tarzına rağmen yürek söken bir roman olduğunu anladım.
Boris Vian Fransız yazar, şair, müzisyen, şarkıcı, gazeteci, senarist, oyuncu, eleştirmen, çevirmen ve maden mühendisi. "Vernon Sullivan" takma adıyla da yazdı. Daha çok yazdığı roman ve tiyatro oyunları ile tanınır. Ve ancak bu kadar cok yönlü bir insandan, böyle delice bir eser çıkar diye düşünüyorum. Kitap pek çoğuna saçma ve gereksiz gelebilir ama bence anlaya katabilecegi çok şey var.
