yürekte bukağı tomris uyar'dan okuduğum ilk kitaptı, dilini çok sevdim, yaşamı edebi, esintide uysalca dalgalanırcasına anlatıyor tomris, hareket halinde olduğu için iyi çıkmamış bir fotoğrafa bakar gibi hissettim yazılarını okurken, fotoğrafta (şayet varsa) insanın, mekanın ve zamanın sınırları belirgin olmamasına, çözülüp birbirlerine karışmış olmasına rağmen detayları iyi örülmüştü, fotoğraftaki her şeyi açıkça görür gibiydim, zaman zaman. tomris uyar güzel kelimeler kullanan bir yazar, üstelik öykülerinde farklı anlatım teknikleri denediğini de gözlemledim, bu yüzden onu okumak öğreticiydi benim için, öğrendim sanıyorum.
