İnsanlar her gün kaderin karşılarına geçip gülümseyerek, "Şimdi mutlu olma sırası sende," demesini beklerler ama o zaman hep mutlu olan ağlamanıj rahatlatıcılığını, hep ağlayan gülmenin güzelliğini bilemezdi. Ağlayan için de, gülen için de günler çabuk, dakikalar ağır geçerdi. İnsan farkında olmadan yaraları kabuk bağlarken, sancıları hafiflerdi.