1970 yılında yazılan roman, TRT Roman Başarı Ödülünü alırken aradan geçen yıllar, değişim çarkını döndürür ve roman, başarı ödülünden sonra müstehcenlik gerekçesiyle toplatılır. Bu toplatılmada olduğu kadar, yazarın satırlarında da 12 martın ayak sesleri var; fakat bu sesler romanın tamamını kaplayacak kadar yüksek değil. Gündelik yaşamın insanı hapseden renksizliğinin, hep aynı ahlak bekçiliğinin, kalıplara gark edilmiş cinselliğin, hayata dokunmadan çok bildiğini sanmaların sesleri duyuluyor satırlardan. Özellikle baş karakterlerden Ela'nın güvenli, aynı sularda; kendini, hayatı sorgulayışları, ona öğretilenleri sorgulayışları ve içindeki eksikliğin bir başkasıyla tamamlanamayacağını anladığında Yürümesi, başkaldırarak Yürümesi muhteşem. Okuyun efendim, geç kalmayın bu romana. Tez zamanda tanışın Sevgi Soysal'ın renksiz olmayı kabul etmeyen karakterleriyle.
