Sevgi Soysal'dan okuduğum ilk eserdi. Yazarın üslubunu fazlasıyla sevdim. Duyguyu çok güzel geçiriyor ve bunu kısa cümlelerle yapıyor. Karakterlerin zihniyetine, hislerine fazlasıyla hakim olabildim.
152 sayfalık bu kısa romanda Ela ve Memet'in; hayatı, ön planda tutulan konu olan cinselliği, keşfediși, yaşayışı işlenmiş. Karakterlerin iç dünyasını, çevrelerinin onlara bakışını, onlardan beklentisini de görüyoruz. İç dünya aktarımı gerçekten çok başarılıydı. Bu yüzden karakterlerin onaylamadığım davranışlarına karşı olur öyle şeyler moduna geçtim.
Bölümler arası geçişlerde yazar, doğadaki herhangi bir hareketten bahsediyor ve bu bana dizilerdeki geçiş sahnesi hissini verdi, farklı geldi, güzeldi. Yazarla yeni tanıştığım için üslup farkından mı emin değilim fakat kitap beklediğime pek yakın çıkmadı. Ama sevdim.
