Bir solukta okunacak güzellikte ama aynı zamanda her soluğunda, omzunuza durup düşünmeyi yükleyen bir kitap. Tasavvuf sarhoşluğu ile yazılmış olması, tasavvuf aşkını gözler önüne seriyor. Samiha Ayverdi denilince akla gelen ilk özellik olan "Türkçeyi güzel kullanma" bu eserinde de üst seviyelerde. Usta bir şair kadar kelimelerle dans ederken diğer yanda eserin dilini de ağırlaştırmıyor, sonuna kadar hem anlaşılır hem akıcı ilerliyor. Verdiği birçok örnekte de kendinizi bulacaksınız, 'hissettiğim tam olarak buydu', 'evet ne yazık ki gerçek böyle' diyeceksiniz. Tasavvufa dair pek bir sey okumamış olmama rağmen bu kitabın yeri ayrı oldu bende, bir de ilginiz varsa okuyun derim.
