"O iyi insanlar güzel atlara binip çekip gittiler..."
Evet böyle başlayıp böyle bitiyor Akçasazın Ağaları ikilemesinin iki kitabı da.. birinci kitaba göre daha çok sevdim.. hele ki Yusuf'u..
Bazen betimlemeler çok sıktı ben ne okuyorum dedim biraz da ruh halimin de etkisi var.. ama heyecanla nolacak diye çevirdim sayfaları.. İnce Memed tadında,hatta Yusuf'un ince Memed olmasını beklerdim...
Bitirdiğim de bir eksiklik hissetim. Mesela okurken Mahir'le Derviş Bey'in hesaplaşmasını bekledim, meğerse üstad bunları üçüncü kitaba saklamış, kısmet olmamış..burda incelemeleri okurken öğrendim.. Ruhu Şad olsun
Doymak bilmeyen,sadece kendini düşünen, gözünü toprak hırsı bürümüş, aç gözlü, yalnızca paraya tapan, parasıyla her pisliğini örtmeye çalışan ve kendi itibarı yüzünden insanların hayatını hiçe sayma hakkını kendinde gören;soysuz Ağaları, zenginleri çok güzel işlemiş kitaba..
Canım Yaşar Kemal..
