26 Mayıs 1904`te Perşembe günü sabaha karşı İstanbul`da büyük bir konakta doğdu. Kayıtlı bir şecereyle, Alaüddevle devrinin Şeyhülislamı Mevlana Bektut Hazretlerine dayanan ve Osmanoğulları`ndan daha eski bir familya olan Dulkadiroğullarına bağlı "Kısakürekler" soyuna mensuptur. Babası, Mektebi Hukuk mezunu, Bursada aza mülazımlığı, Gebze savcılığı ve kısa ömrünün son senelerinde Kadıköy hakimliği görevlerinde bulunmuş, gayet enteresan ve alakaya değer bir insan olan Abdülbaki Fazıl Bey (öl. 29 Kasım 1920); annesi Girit muhacirlerinden bir ailenin kızı, kayıtsız şartsız teslimiyet öğrneği, derin ve fedakar bir Müslüman Türk kadını Mediha hanımdır.
(öl. 10 Haziran 1977) Büyükbabası, İstanbul Cinayet Mahkemesi ve İstinaf Reisliğinden emekli İkinci Abdülhamid Han`a Ermenilerce girişilen suikastın tarihi muhakemesini yapan ve Mecelleyi kaleme alan heyet içinde imzası bulunduğu için, 6 Ekim 1902`de "Legion D`honneur" nişanıyla ödüllendirilen vekar ve ciddiyet timsali Mehmet Hilmi Efendidir. (öl. 19 Mayıs 1916) Necip Fazıl, ilk dini telkin ve terbiyesini, tek oğlunun tek oğlu olarak Mehmet Hilmi Efendiden aldı, okuyup yazmayı henüz 5-6 yaşılarındayken ondan öğrendi. Birçok şiirinin ana imajını ve ruhi kaynağını teşkil eden "yakıcı bir hayal kuvveti, marazi bir hassasiyet dehşetli bir korku" şeklinde özetlediği ve hastalıktan hastalığa geçtiği ilk çocukluk yıllarını, çocukluk hatıralarının kaynaştığı bir "tütsü çanağı" olan, büyükbabasına ait Çemberlitaştaki Konakta geçirdi.
(Tanıtım Bülteninden)
