Yüzü Avuçlarında Solgun Bir Gül
Ayfer Feriha NujenSözler ve Alıntılar
Her boncukta büyük bir hasreti, özlemi selamla salavat ediyordu. Allah'ın elçilerine kendi diliyle....
Morfin, esrar, eroin ve sonunda kontrolden çıkmış radikal bir İslamcı gibi istiyordu ölmeyi... Nasılsa Allah'ı ona cenneti vaat ediyordu. Ne dense, yaptıklarından sonra, "Allah büyüktür!" demeden edemiyordu. Ve Allah, gerçekten büyüktü! Böylelikle bu riyakârlar kervanına kolayca girebiliyordu.
Yeryüzündeki topraklar kadar çeşitliydi insanlar... Bataklıkların sinsiliği vardı kiminde, kimi eriyen taşlar gibiydi. Kimileri vardı ki, ne ürün veriyordu, ne de yaşamaya el... Bazı insanlar vardı ki, işte öyleydi...
Hüzün, sevdiğini öldürtebilir herkese... Onu içinden terk eden derviş, öksürdü durdu yüzüne... "Can nefesten kesilince..." diye devam etti öksürmeye...
Dışarıdaki güneş ne kadar çok aydınlatıyorsa sokağı, bir o kadar karanlıktı içerisi...