Derinliği çok, malzemesi bol, betimlemesi ve dili şahane, anlatılanın yanında anlatma tarzını daha çok sevdiren bir kitap oldu benim için, Yüzünde Bir Yer..
Bir mitolojinin içinde halk efsaneleriyle örülü kadim imgelerle yoğun kitapta, Dersim’den Samsun’a göçmüş ailenin geri dönüşünü siyasi üslubu edebi kimliğin önüne geçirmeden ince ince işlemiş, Sema Kaygusuz..
Hassas konuları işlerken dahi ajite etmeden, edebiliğini yitirmeden, mesaj verme gayreti gütmeden fakat amacına da hizmet edecek şekilde bir anlatım tarzı benimsemiş olması beni kendisine hayran bıraktı..
Herkes sever mi bilmem lakin betimsel, eklektik, çoğulcu yer yer postmodern unsurlar taşıyan eserleri okumayı arzulayanların eğilip Bese’nin avuçlarından bir yudum Munzur suyu içmesi gerek ...
‘Değil mi ki duran kendinde duruyorsa öylece, giden de kendine yürüyor yollarını.”
”Hayat şeylere yüklediğin anlamlarla sınırlıdır ne de olsa.”
Sömürünün böylesi derinleştiği bir çağda hayvanla insan arasındaki ortak zihin üstüne düşünmek, küçük burjuvanın yararsız felsefe üretme özentisinden başka bir şey değildi.
Puan: 10/10
