Seherde yanan mumla beraberce inledik
Yandık yakıldık ama, duymaz yârin kulağı
Bulut gibi ağlamak yaraşır ancak bana
Kuzgunlara yurt olmuş bülbüllerin otağı
Halden anlar iki dost, iki batman da şarap
Yalnızlıkla baş başa, çimenlik, bir de kitap!
Dünyaya da değişmem bunu, ahirete de
Halk beni ayıplasın, dönmem, olsam da harap
Dedim: Seher yelinden ne hoş kokular gelir
Dedi: O rüzgâr benim kokumu getirecek
Dedim: Kor dudağının rengi öldürdü beni
Dedi: Kulu olmazsan, elbette öldürecek
Kime kulluk ettiysem bir karşılık görmedim
Ne bir minnet duygusu, ne vefa ne bir hatır
Susamış âşıklara damlacık su veren yok
Dost kadrini bileni kim hatırlar, hatırlatır?