Yılmaz Güney evde sakladığı gençlerin ölüm haberlerini aldı birer birer… Gazetelerde delik deşik bedenlerini gördü. Ve onlar için, kan davalılarının vurup öldürdüğü dedesinin ardından söylenen bir ağıdı fısıldadı beşikteki oğlunun kulağına...
“Ben öpmeye kıyamazdım,
belemişler kızıl kana… “ Diye...
.