El kol hareketlerimi anlayan çıkmadı: Kimileri boş boş baktı; kimileri de onlarla şakalaştığımı sanarak gülümsemekle yetindi. Sevimli güleç yüzlerine dokunmamak için akla karayı seçtim. Aptalca bir dürtüydü elbette, ama korku ve insanın gözünü kör eden öfkenin doğurduğu şeytan meydanı boş bulmuştu, şaşkınlığımdan yararlanmak için can atıyordu.