Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Zamanımızın Bir Kahramanı
Mihail Yuryeviç Lermontov
-Bir süre önce sevinçle dinlediğiniz şeyleri neden şimdi duymak istemiyorsunuz?
Genç prenses gülerek,
-Tekrardan hoşlanmam da ondan, dedi.
“Bilirsiniz, bazı insanların alınyazılarında inanılmaz serüvenler yazılıdır..”
Hadi hadi, dedi. Eskiden nasılsam şimdi de öyle değil miyim? Elden ne gelir? Herkes kendi yoluna. Bir daha birbirimizi görüp göremeyeceğimizi Tanrı bilir.
"Belki yarın ölürüm!.. Böylece yeryüzünde beni tamamen anlayan hiçbir yaratık kalmaz. Bazıları beni olduğumdan daha kötü, bazıları daha iyi kabul ederler. Bazıları, iyi bir adamdı, bazıları, alçağın biriydi, derler. O da, bu da yanlış olur. Böyle olduktan sonra yaşamak zahmete değer mi? Ama yine de yaşıyorsun, merak yüzünden yaşıyor, yeni bir şey bekliyorsun... Gülümsenecek ve ağlanacak bir hal."
Sayfa 191 - Sosyal YayınlarKitabı okudu
Tanıyınca gerçek yüzlerini görüyoruz ondan mı acaba:)
"Kadınlar ancak tanımadıklarını severler."
Sayfa 125 - Sosyal YayınlarKitabı okudu
Ah kibir! Arkhimedes'in dünyayı yerinden oynatmada kullanmaya tasarladığı kaldıraçsın sen!
Doktordan bile fazla hem de...
".... hastalar öyle bir millettir ki, her şeyi bilirler!"
Sayfa 167 - Sosyal YayınlarKitabı okudu
".... sevinçler unutulur, acılar asla! ..."
Sayfa 129 - Sosyal YayınlarKitabı okudu
insan bir şeyin üstünde çok kafa yorsa, bir de bakar ki, hayat uğrunda tasalanmaya değmiyor...
"Ben çoktan beri yüreğimle değil, kafamla yaşıyorum."
Sayfa 195 - Sosyal YayınlarKitabı okudu
“Bir gün gelecek ki dilsizler konuşacak ve körler görecektir..”
“İnan bana, Allah bütün insanların Allahıdır; madem benim seni sevmeme izin verdi, senin beni sevmeni neden yasaklasın?”
Sayfa 33 - Sosyal Yayınları
"Evet ben, artık hayatın, yalnız mutluluk aranılan, kalbin herhangi bir kimseye şiddetle, tutkuyla sevmek ihtiyacı duyduğu o devresini geçtim: şimdi sadece sevilmek istiyorum, hem de pek az kimseler tarafından...."
Sayfa 130 - Sosyal YayınlarKitabı okudu
Çocukluğumdan beri kaderim budur zaten! dedim. Herkes, yüzümde kötü eğilimlerin belirtilerini arardı; aslında olmayan ama onlarca olması gereken eğilimleri: Sonunda dilekleri gerçekleşti. Alçakgönüllüydüm; beni hesaplılıkla suçluyorlardı: Sonunda hiç konuşmaz hale geldim, iyilikle kötülüğü ayırt edebiliyordum; anlamıyorlardı beni, herkes kırıyordu: Kin gütmeye başladım, içine kapanık bir çocuktum, başkaları gibi şen, konuşkan değilim; onlardan üstün görüyordum kendimi! ama herkes beni onlardan aşağı tutmakta sözbirliği etmişti: Kıskanç oldum.
"Azizim, insanları hor görmemek için onlardan nefret ederim, yoksa hayat çok iğrenç bir komedya olurdu."
Sayfa 110 - Sosyal YayınlarKitabı okudu