Şule Gürbüz ile tanıştığım ve şuan ikinci kez okuduğum kitaptır kendisi. Her kitabı ikinci kez okuyamıyorum fakat okuduğumda da o zamanki halimin, duygu durumumun gözümün önünden geçiyor oluşu hoşuma gidiyor.
"Zamanın Farkında" birbiriyle bağlantısı olmayan beş ayrı hikayeden oluşuyor. Benim en çok beğendiğim; "müzik hocası" ve "Cansın". Onlarda kendimi daha fazla bulduğumdan olsa gerek. Şule Gürbüz' ün dili gerçekten hiç de sade olmayan ama kelimelerin ahengini, olabilecekleri en güzel hallerini sade bir şekilde biçimlendirdiğinden akıcı bir etkiye sahip olduğu da yadsınamaz. Fakat ağır ağır okumayı gerektirecek türden. Kitabı okurken, hüzünle sarıp sarmalanıyorsunuz neticesinde. Kelimelerin etrafındaki sonsuzluğu ve sonsuz kederiyle çevreniliyorsunuz.
