Ebu Gudde; zamanın kıymetini değerli alimlerin yaşamlarına bizleride misafir ederek aktarmaya çalışıyor. Kitabı okurken bir çok defa elimden bırakıp sabır eşiğim zorlansada, son sayfalarındaki derlemeler tekrar tekrar okunası.
Kitaptan bana kalanlar; 'Az ve hızlı yemek yemek, az konuşmak, az uyumak(uyku hararettendir tembellik verir) her an ilim talibi olmak, vaktini sana değerli hissettirecek insanlarla birlikte olmak, tek bir işe odaklanıp ertelemeden yapıp ötekine geçmek, gün sonunda 'Bugün boş vaktimi nasıl değerlendirdim?' sorusunu kendimize sormak, vakit hayat demektir düsturunda olup planlı olmak, yaşanılan sıkıntılar ile ömrü zayi etmeye alışmamak, geceyi dinlenmek ve duygusal boşluk olarak görmemek, her vaktin içinde yapılabilecek bir amel olduğu bilinciyle hareket etmek'
