Zavallı Çocuk
Namık KemalSözler ve Alıntılar
"Meğer insanın ömrü çocukluğundan ibaret imiş. Meğer ondan sonrası hep kabir azabı, cehennem ateşi imiş."
Sayfa 22 - Anadolu Üniversitesi YayınlarıKitabı okudu
"İnsana dünyada muhabbet sözünü sevdiğinin ağzından işitip de ferahından ölmekten büyük saadeti mi olur?"
Sayfa 8 - Anadolu Üniversitesi YayınlarıKitabı okudu
Ya Rabbi ne kadar azabın varsa bende mi tecrübe edeceksin?
Sayfa 22Kitabı okudu
Bu kadar vakit çalıştım, gönlümden geçen hisleri bir yere toplayıp da kendi kendime bile anlatamadım. Sen, nasıl muktedir olup da tarif edebiliyorsun ! Lisanın gönlümde mi ?
Ata, Halil Bey
Gönlüm yerinden kopacak da arkandan koşacak gibi olur
Şefika – Seviyorsun? Muhabbet sana ne türlü hâller getiriyor? Söyle! Söyle bakayım.
Ata – Ne türlü hâller mi getiriyor? Zamanı zamanına benzemez ki.... Gün olur yanıma gelsen azamın her biri ayrı ayrı yanmaya başlar. Sanki vücuduma alevden bir gömlek giydirirler. Yanımdan gitsen canım vücudumdan çekilir. Çekildiğini her zerrem ayrı ayrı hisseder. Her tarafıma hafif bir titremek gelir. Gönlüm yerinden kopacak da arkandan koşacak gibi olur. Bazı günler olur zihnimde, yoluna ölüp de seni başı ucumda ağlar görmekten büyük, dünyada bir devlet bulamam. Sonra ağlayacağını düşünürüm. Sana acıdığımdan kendime de acımaya başlarım. Dünyada ne kadar güzel şey görsem elbette senin bir yerine benzetirim. Sonra gördüğüm şeyin bir tarafında bir kusur bulurum. O da gözümden düşer, yine yalnız sen kalırsın. Uykuya rüyada seni görmek ümidiyle yatarım. Uykudan hayalini kaybetmek korkusuyla kalkarım. Her hâlim tarif olunmaz ki nasıl söyleyim?