Yol yapmanın insan üzerinde bıraktığı varoluşsal hislerin ortaya çıkardığı bir kitap gibi.
felsefeye başlamak, retorik ve analitik düşünce tarzina giriş yapabilmek için ideal bir eser. aslında ne tam anlamıyla teknik bir kitap -tamir sanatı deyince-, ne de felsefe alanından bakınca felsefi bir kitap. kitaba adını veren zen düşüncesi ile karşılaştırınca o konunun çok derinine inmediğini de söylemeliyim. zaten kitabın başında yazarın dediği gibi böyle bir iddiası da yok. roman, felsefi deneme karisimi ilginç bir eser sadece. kitap felsefeye giriş için iyi bir başlangıç olabilir ama felsefe hakkında bilginiz yoksa okuması ve anlaması biraz zor bir kitaptir aslında.
yazarın kendi hayatından kesitlerle anlattığı arayış, kitabın enigmatik karakteri phaedrus eşliğinde (ya da yazarin kendisi mi desem) hem fiziksel hem de psikolojik bir yolculuk şeklinde yer almakta. bu romandan önce teknik çevirmen olarak çalışan, hatta doğuya gidip doğu felsefesiyle haşir neşir olmuş yazar, kendi yaşamında sürdürdüğü arayışın sonucunu elektroşok tedavisi olarak geri almış. kendisinin ne kadar ağır bir travmadan geçtiğini, bunun hayatını nasıl etkilediğini kitaptan görmek mümkün.
seyahatin amacının, bir yere ulaşmaktan çok seyahat etmenin kendisi olduğunu bana öğreten bir kitap oldu.
