Zeytin Dağı’nın terası, surlarla çevrili eski Kudüs ve Mescid-i Aksâ’nın en güzel seyredildiği bölümdür. Hz. Ömer’in fetihten sonra Kudüs’e ilk baktığı yer de burasıdır. Zeytin Dağı’nda Hz. Îsâ’nın verdiği Dağ Vaazı’nın içeriği Hz. Îsâ’nın dînî ve ahlâkî öğretilerinin toplamı gibidir. Zeytin Dağı’nın Hz. Îsâ’nın hayatında tebliğine/risâletine başlamasından vefâtına kadar geçen sürede önemli bir yeri vardır. Aslında her peygamberin hayatında bir şekilde dağ ile temas kurduğu zamanlar olmuştur. Yeryüzüne inen Hz. Âdem’e ilk rahmetin/bağışın dağda gelmesi, Hz. Mûsâ’nın bir dağda Rabb’inin tecellîsine kavuşması, Hz. Dâvûd’un sesine dağların yankıyla katılması, Hz. Nûh’un gemisinin tufan sonrası yolculuğunu bir dağda noktalaması, Hz. Peygamber’e ilk vahyin Hira Dağı’nda gelmesi tesadüfî değildir. İrfânî düşüncede Hz. Îsâ, “Velâyet’i, Nübüvvet’ine göre daha ön planda gözüken ve Cem Makamı’ndaki bir mürebbî olarak” tanımlanır. Zeytin ise peygamberler öğretisinde tenzîhten teşbîhe, kesretten vahdete geçişin ve Hz. Îsâ’nın şahsında kristalleşen vizyonun/idrâkin bir remzi/sembolü olarak kabul edilir. Bu nedenle zeytin dediğimizde ağacı, yağı ve bölgesiyle kastettiğimiz, öz olarak “Kudüs, Zeytin Dağı ve Hz. Îsâ”dır. Elinizdeki kitabın ilk bölümü Hz. Îsâ ile ilgili Kur’ân merkezli bazı temel kavramların analizi üzerine yazılmış makalelerden oluşmaktadır. İkinci bölüm ise Ahmed Yüksel Özemre’nin hazırladığı Toma’ya Göre İncîl adlı eserde yer alan 114 sözden bazılarının sanki Hz. Îsâ ile karşılıklı konuşuyormuşum gibi hazırlanmış hayâlî bir kurgusundan ibarettir. Umarım bu metod kitabın daha iyi anlaşılmasına ve Hz. Îsâ’nın irfânî öğretisinin daha geniş bir kesime ulaşmasına vesîle olacaktır.
