Zigetvar&#x27;ın Laneti

Since

Derin düşüncelerle geçen yolculuğun sonunda, zamanın nasıl geçtiğinin farkında olmadan, İstanbul'a geldiğinde, hava artık karartmaya yüz tutmuştu. Doru atını biraz koşturarak, bir an önce Mehmet Paşa'nın konağına varmak istiyordu. İçinde, sanki bütün olanları yaşayan bir başkasıymış gibi müthiş mutluluk vardı. İçini huzur kapladı. İşte yuvasına gelmişti. Kendini ait hissettiği yere varmıştı.

Sayfa 167Kitabı okudu

Reklam

Since

Anası yere yığıldığında yüreğinden bir şey kopan Sarı, koşarak yere düşmesini engellemeye çalıştı. Ama yetişemedi. İki adımlık mesafe, ona bir asır gibi geldi. Neler düşünmedi ki o kısacık zamanda. Sultan'ın, kardeşinin ve Kosarak'taki anne babasının ölümü geldi gözlerinin önüne. Hayatta sahip olduğu en kıymetli varlıkların hemen hepsi ölmüştü. Elinde, Akkız Ana, Dursun Baba ve Mehmet Paşa kalmıştı. Şimdi Akkız Ana'nın ölümünü asla kaldıramayacağını düşündü, ikinci adımı atarken.

Sayfa 163Kitabı okudu

Since

Nihayet, Edirne'ye vardığında, artık çok yorgun düşmüştü. Doru at da ilk günlerdeki gibi değildi. Günün sonuna doğru ara sıra duruyor, üstündeki yeniçerinin kendisine ağır geldiğini belli ediyordu. Ama ne kalmıştı ki şurada, anasının evine varmaya. Az sonra evdeydi işte. Onun için akşam yakın olmaya, hava kararmaya başlamasına rağmen durmak istemedi.

Sayfa 162Kitabı okudu

Since

Gecenin karanlığında, sönmekte olan uzaktaki yıldızın cılız ışığının az da olsa aydınlattığı gökyüzünü seyrederken, aklına Mehmet Paşa'nın bir zamanlar söylediği, "İnsanın kaderi, onun şansıdır. Asla değiştiremezsin. Üzerine biçilen giyersin. Sırp doğduk, Osmanlı öleceğiz evlat" dediği cümle geldi ve ne kadar haklı olduğunu bir kez daha anladı. Bir zamanlar köyüm dediği bu yabancı memleketteki son uykusuna dalarken, kendine bir söz verdi. Bundan sonra hiç bir şeyi çok istemeyecekti.

Sayfa 156Kitabı okudu

Since

Yarıya kadar açık evin kapısını hafifçe eliyle dokunarak açarken kapının çıkardığı gıcırtı, demir menteşelerin paslandığını gösteriyordu. İçeri girdiğinde etrafta ne bir eşya ne de bir hayat belirtisi vardı. Etraf loş bir karanlıkla kaplı, evin tamamında örümcek ağları örülüydü. Sarı, daha fazla gitmedi. Evin diğer yerlerine, özellikle kardeşleriyle kaldığı odaya, hiç bakmadan kendini zar zor dışarı atmak istedi.

Sayfa 151Kitabı okudu