Barış Atay’ın bir Instagram paylaşımında alıntısını görüp merak ettiğim, Oruç Aruoba’nın intiharı düşündüğü bir dönemde kızı Filiz’e yazdığı vasiyetname niteliğindeki mektubun kitaplaştırılmış hali, Zilif.
Kitabın isminden de anlaşılacağı üzere (Filiz’in tersten okunuşu Zilif) yazar oldukça hassas, duygusal ve ince ruhlu.
Dışardan biri olarak iki kişi arasındaki bu derece özel duyguları okumak ne kadar doğru bilmiyorum ama mektup fazlaca etkileyici. Vasiyetname deyince miras, mal paylaşımı gelmesin aklınıza yada bakmayın kitabın 30 sayfa olduğuna, yazar bütün samimiyeti ile kızına ruhunu aktarmış. Her satırı ayrı vurucu etkiye sahip.
Duygu kısmı bir tarafa felsefi bir metin olarak da etkileyici bir kitap kaleme almış yazar. Seçtiği kelimeleri ile yazdığı yalın, kısa cümleler, çok fazla anlam içeriyor.
Bir babanın kızı için ne kadar doğru ve önemli şeyler isteyebileceğinin anlaşılması adına herkes okumalı.
“Oruç Aruoba’dan ‘mürekkep = kan’ denklemine yaklaşan bir mektup-kitap:
Bir sonraki gece olmayabilecekken, bıçak sırtında yazılmış, bıçak gibi bir metin.”
Oruç Aruoba ‘nın ilk okuduğum eseri 
Zilif oldu. Kızı Filiz’e ulaştırılmasını ümid ettiği için hasta halde zorlansa da kaleme almaya çalıştığı adeta geleceğe mektup niteliğinde bir eser.. Yazar kitabı intihara karar vermeden evvel kızına bir anı
