Ortadoğu ve Türkiye. Bu kadim topraklarda binlerce yıldır devam eden acı dolu hikayelere günümüzden bir bakış…
Ağıtlar ve türküler gibi ninniler de kuşaktan kuşağa fısıldandı. Aynı coğrafyada nice kadim uygarlık filizlenip solarken feryad edense kadındı daima. O, bazen hükmedendi bazense tapılan...
Zaman dışında değişimin olmadığı yerde evlat oldu, eş oldu, ana oldu. Bitmeyen kanlı savaşlarda baba demeyi öğrenemeden öksüz kaldı önce. Büyüdü, bu kez de refikini yitirip dul kaldı. Yetmedi! Gün geldi, binbir zahmet içinde yetiştirdiği evladı da gitti geri dönmemek üzere. Yapayalnız kaldığında durmak bilmedi gözyaşları. Çok acılar çekti fakat yine de pes etmedi. Bir daha asla böylesi yaşanmasın diye yeniden ayağa kalktı. Zorluklarla mücadele etti. Engelleri aştıkça daha da güçlendi kadın. Tufan her dindiğinde o ninnisini söylemeye devam edecek ve onun sevgisiyle umut tohumları yeniden saçılacak...
